Με τις διαρροές με τον Παναγούλη και τον Νικολόπουλο, ξεκίνησαν κάποιες κουβέντες. Από τη πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι «εμείς δεν έχουμε ανάγκη το ΠΟΤΑΜΙ, το ΠΑΣΟΚ, τον Λεβέντη κτλ για να έχουμε μια σταθερότητα. Εσύ βλέπεις ότι υπάρχει σταθερότητα;
Καταρχήν θέλω να κάνω ένα σχόλιο για κάτι που είπε η κ. Καρακώστα πριν. Ποτέ μια κυβέρνηση δεν έχει πέσει επειδή το επιθυμούν οι αντίπαλοί της. Εάν πέσει, θα πέσει επειδή θα έχει προφανή αδυναμία να κυβερνήσει. Και θα το παραδέχεται και η ίδια όπως το καλοκαίρι που ο ΣΥΡΙΖΑ είπε «δεν μπορώ να κυβερνήσω, πάω σε εκλογές».
Επομένως αν πέσει θα πέσει επειδή δεν θα μπορεί να κυβερνήσει και επειδή κυρίως την αδυναμία της να κυβερνήσει θα την αντιλαμβάνονται πρώτα πρώτα οι βουλευτές της. Και ένας ένας θα αποχωρούν, επομένως θα βρεθεί σε προφανή αδυναμία. Αυτό το λέω ως μια πραγματικότητα πολιτική. Στους αιώνες των αιώνων αυτό συμβαίνει, δεν υπάρχει κάτι άλλο. Τώρα όπως είναι τα πράγματα υποστηρίζω και νομίζω ότι λέω τον κοινό τόπο, ότι υπάρχει ένας ιδιαίτερος κλονισμός για την πολιτική σταθερότητα στην χώρα. Όχι γιατί η κυβέρνηση έχει 153 βουλευτές, γιατί έχει κυβερνηθεί η χώρα και με 151 βουλευτές. Δεν είναι εκεί το θέμα. Είναι γιατί εκλαμβάνω τα προβλήματα ως αφόρητα πιεστικά και πιστεύω ότι δεν είναι εύκολο να τα διαχειριστεί αυτή η συγκεκριμένη κυβέρνηση. Γιατί πήρε την εξουσία με ένα άλλο πρόγραμμα, εφαρμόζει ένα άλλο πρόγραμμα και δημιουργεί σοβαρότατα προβλήματα στο κοινωνικό πληθυσμό που τη ψήφισε και στο δικό της εσωτερικό χώρο.
Πάντως η κ. Τζάκρη νωρίτερα μας έλεγε ότι όλοι ξέρανε.
Ναι, την άκουσα τη κ. Τζάκρη έκπληκτος. Εμένα δεν μου αρέσει να κάνω σχόλια για μη παριστάμενους. Αλλά επειδή το άκουσα, αν αποφασίζει η κ. Τζάκρη να καταργήσει τους κοινωνικούς αγώνες, λέγοντας την πρωτοφανή ατάκα ότι δεν βοηθάει τη χώρα η διαδήλωση και η συγκέντρωση όσων θεωρούν ότι θίγονται, η κατάργηση δηλαδή των μαζικών κινημάτων, με αφήνει έκπληκτο. Όταν δε, ονομάζει και παλιούς της συντρόφους ως υπονομευτές σήμερα, είναι αυτό που λένε «κοίτα ποιος μιλάει». Όσοι ήταν στα κάγκελα τρία χρόνια τώρα για το παραμικρό, θεωρούν ότι η ησυχία στη χώρα και η σταθερότητα είναι να μη κουνιέται κανένας για να κυβερνάει ο Τσίπρας. Αν είναι δυνατόν!
Συνήθως πάντως όταν κάποιος γίνεται κυβέρνηση αυτή τη στάση κρατάει.
Υπάρχουν όρια όμως και πρέπει να είμαστε λίγο προσεκτικοί και διακριτικοί απέναντι στην ιστορία του ο καθένας.
Θεωρείται ότι θα πρέπει να υπάρξει σταθερότητα ή ότι οι εκλογές είναι μια λύση; Γιατί το ακούσαμε και αυτό.
Υποστηρίζω μετά πάθους την ανάγκη για σταθερότητα στη χώρα. Θεωρώ ότι τέταρτες ή πέμπτες εκλογές μέσα σε ένα χρόνο είναι στοιχείο παγκόσμιας γελοιοποίησης της Ελλάδας. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο για να γίνουμε διεθνώς γραφικοί. Επομένως προφανώς χρειάζεται πολιτική σταθερότητα στη χώρα. Απλώς να σας πω την άποψη μου. Δεν είναι άποψη τωρινή, την υποστηρίζω επιμόνως εδώ και δύο χρόνια. Με επιμονή, ό,τι και αν έρχεται, υποστηρίζω ότι δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μου άλλος τρόπος για να οδηγηθεί εν ασφαλεία η χώρα στο νέο οδικό της χάρτη, που είναι προσδιορισμένος οικονομικά για τα επόμενα τρία χρόνια, από μια μεγάλη εθνικού χαρακτήρα συναίνεση και συνεννόηση όσων πολιτικών χώρων στην Ελλάδα πιστεύουν σε αυτή την πορεία και πιστεύουν στην παρουσία της χώρας στην Ευρώπη. Και εννοώ μια κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης με την παρουσία και των δύο μεγάλων πρωταγωνιστών της πολιτικής ζωής.
Οικουμενική δηλαδή;
Περίπου διότι μπορεί κάποιοι χώροι που δεν πιστεύουν μια τέτοια πορεία, εννοώ το ΚΚΕ, και που τη σέβομαι αυτή του την άποψη, να μη συμμετέχουν.
Εάν έρθει ο Τσίπρας και πει στο Θεοδωράκη «έλα να κυβερνήσουμε να είσαι εσύ μέσα αλλά δεν βάζω μέσα τη ΝΔ». Ή δεν θέλει η ΝΔ; Εσύ τι θα πεις στον Θεοδωράκη; Μην πας;
Ναι, εγώ θα πω ότι δεν μπορεί να σωθεί η χώρα αν στη θέση του Καμμένου είμαστε εμείς ή η Φώφη. Δεν μπορεί να σωθεί η χώρα. Είναι προφανές. Χρειάζεται μια ευρύτερη εθνική συναίνεση, κατά τη γνώμη τη δική μου πάντα. Αυτά είναι πολύ λεπτά θέματα, θέλουν συλλογικές αποφάσεις, μπορεί το ΠΟΤΑΜΙ να το δει έτσι ή αλλιώς, όπως και το ΠΑΣΟΚ. Με ρώτησες τη δική μου γνώμη και στη λέω.
Αν είστε και εσείς και ο Καμμένος και η Φώφη;
Τώρα απαντάω με τον ίδιο τρόπο. Θεωρώ ότι αυτό που προτείνω που νομίζω ότι έχει ανάγκη η χώρα είναι μια εθνικού χαρακτήρα συναίνεση και συναίνεση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη συμμετοχή της δεύτερης μεγάλης παράταξης της χώρας που είναι αυτή της ΝΔ.
Προϋπόθεση για τον Λυκούδη είναι να είναι και η ΝΔ μέσα.
Προϋπόθεση είναι να είμαστε όλοι αλλιώς η χώρα δεν έχει σταθερότητα. «Φύγε Καμμένε και έλα Χασαπόπουλε» δεν λύνει τίποτε.
Η κ.Καρακώστα είπε πριν ότι συναίνεση σε κάποιες πολιτικές μπορεί να γίνει και χωρίς συμμετοχή στην κυβέρνηση. Τι λέτε;
Εγώ θέλω να πω κάτι για να μη γίνει καμία παρεξήγηση επειδή προηγουμένως μίλησα για την ανάγκη μιας ευρύτερης εθνικού χαρακτήρα κυβέρνησης αν δεν πάει καλά, όπως νομίζω ότι δεν πηγαίνει τώρα καλά το πράγμα. Είπε η κ.Καρακώστα και έχει δίκιο σε αυτό ότι αν αναζητάς πολιτική συναίνεση σε ένα νομοσχέδιο και από κάποιον παίρνεις θετική απάντηση δεν σημαίνει ότι προϋπόθεση είναι να μπαίνεις στη κυβέρνηση. Αυτό είναι σωστό. Και να σας πω και κάτι άλλο; ουδείς υποθέτω από την αντιπολίτευση επιθυμεί τούτη δω την ώρα να πάει να συνδράμει σε μια κατάσταση έτσι όπως είναι σήμερα για να πάρει ένα υπουργείο. Η πιο εύκολη σήμερα στάση είναι να είναι κάποιος αντιπολιτευόμενος διότι κατά τη γνώμη μου δεν πηγαίνει καλά η κυβέρνηση και είναι εύκολη η κριτική. Το πρόβλημα είναι να δούμε αν το έχει ανάγκη η χώρα το ευρύτερο κυβερνητικό σχήμα όχι για να λύσει ένα νομοσχέδιο αλλά για τον συνολικό της προσανατολισμό. Δηλαδή εγώ καταθέτω την ίδια σκέψη που είπε πριν ο κ. Κουσούλης. Ότι είναι απολύτως πολιτικά αναγκαίο για τη χώρα να αναζητήσει για άλλη μια φορά τον προσανατολισμό της και για να τον αναζητήσει, η εθνικού χαρακτήρα συναίνεση και συνεννόηση είναι προφανώς αναγκαία.
Εσείς βλέπετε ότι στο ασφαλιστικό θα έχουμε κι άλλες διαρροές;
Είπα πριν ότι εφαρμόζοντας ένα πρόγραμμα απολύτως αντίθετο από αυτό με το οποίο είχε εθίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τον κόσμο του και το κοινωνικό σώμα που τον ψήφισε, προφανώς δημιουργεί προβλήματα στη συνοχή του. Δεν μπορώ όμως να κάνω εύκολα προβλέψεις, να σας πω γιατί; γιατί εγώ είχα και τη προηγούμενη περίοδο κάνει τη πρόβλεψη ότι θα υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη ένταση στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ότι δε θα γίνει διάσπαση και ρήξη. Και έγινε. Ήταν έξω από τη δική μου πρόβλεψη ότι μπορεί ένα κομμάτι του να φύγει αμφισβητώντας τη συνοχή. Πίστευα ότι θα μείνει και θα δυσκολεύει τη ζωή του Τσίπρα, δεν πίστευα ότι θα φύγει. Επομένως τώρα δεν μπορώ να κάνω εύκολα πρόβλεψη.
Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτό το κομμάτι έφυγε και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επλήγει καθόλου.
Λέω όμως ότι μπορώ να κάνω απολύτως πρόβλεψη θετική ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κυβερνητική συνοχή. Αλλά το τι θα γίνει και πως αυτό θα εκδηλωθεί, δεν το ξέρω. Τώρα επειδή είπε και κάτι η κ. Πιπιλή, τη γνώμη μου δηλαδή για τις εξελίξεις στη ΝΔ, μπορώ να κάνω μια παρατήρηση; Με απόλυτο σεβασμό γιατί δεν έχω καμία σχέση με το χώρο. Απλώς, από πού προκύπτει η εντύπωση ότι η απόλυτη δημοκρατία σε έναν χώρο και μια παράταξη είναι όταν λέμε «δεν περνάτε αύριο από το καφενείο όλοι, δίνοντας τρία ευρώ να βγάλετε πρόεδρο»; Πως προκύπτει αυτό; Όλος ο πολιτισμένος πολιτικά κόσμος στην Ευρώπη έχει θεσμοθετημένες διαδικασίες για να βγάζει τις ηγεσίες του.