Για το πρώτο πράγμα που ρωτάνε οι ψηφοφόροι-Είναι οι Συνεργασίες

Κυρίως και τι προβλέπω για την ημέρα της κάλπης, το αποτέλεσμα της κάλπης και από εκεί και πέρα πως νομίζω ότι θα εξελιχθεί η κατάσταση από την επόμενη μέρα, από τη Δευτέρα. Αν θα υπάρξει αυτοδυναμία, αν δεν θα υπάρξει, τι βλέπω να γίνεται. Η κλασική ερώτηση, η πιο ενδιαφέρουσα βέβαια.

Για το αν δηλώνει το ΠΟΤΑΜΙ ανοιχτό στη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ

Όχι δε δηλώνει έτσι το ΠΟΤΑΜΙ, με συγχωρείτε. Το ποτάμι δηλώνει και νομίζω ορθώς δηλώνει ότι αν πάρει τη δύναμη που του χρειάζεται για να παίξει ένα ρόλο αποφασιστικό στις εξελίξεις, θα προσπαθήσει να κάνει ότι μπορεί για να μην μείνει η χώρα ακυβέρνητη. Και για να μη πάει σε δεύτερες συνεχείς εκλογές και πέσει στα βράχια. Νομίζω αυτό το λέει κάθε σοβαρός, κάθε σώφρων άνθρωπος, κάθε άνθρωπος που ενδιαφέρεται πραγματικά να έχει μια εξέλιξη θετική η χώρα. Αυτό λέει το ΠΟΤΑΜΙ και νομίζω ότι καλά κάνει και το λέει έτσι. Αμέσως μετά ακολουθεί μια δεύτερη παρατήρηση ότι για να συμπράξουμε σε μια λύση, αν μπορεί να υπάρξει αυτή, προφανώς έχουμε μερικούς βασικούς πολιτικούς άξονες πίσω από τους οποίους δεν μπορούμε να πάμε και που είναι συγκεκριμένοι.

Για τον τρόπο της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ

Σας μιλώ ειλικρινώς ότι αυτού του τύπου τη διερεύνηση, πιο βαθιά δηλαδή, σε σχέση με την εξέλιξη τη μετεκλογική από τη Δευτέρα και μετά, εγώ δεν την έχω συζητήσει, δεν την έχουμε κουβεντιάσει ως ΠΟΤΑΜΙ, όσοι μπήκαμε στα ψηφοδέλτια και δίνουμε αυτή τη μάχη. Δεν έχουμε δει τέτοιου είδους πλευρές.

Νομίζω ότι ακολουθεί ένα δεκαήμερο που είναι και το κρισιμότερο και νομίζω ότι μέσα σε αυτό το δεκαήμερο είμαστε υποχρεωμένοι να αποσαφηνίσουμε όλες τις πλευρές. Ενδεχομένως και αυτή που λέτε. Πάντως για την ώρα και νομίζω ότι θα συμφωνείτε, το βασικό είναι να δούμε καταρχήν την προεκλογική μας προσπάθεια, να διευρύνουμε την πολιτική μας επιρροή και να πετύχουμε τον στόχο της τρίτης δύναμης και από εκεί και πέρα να δούμε τη γενική κατεύθυνση. Θα κάνουμε ότι μπορούμε για να μη πέσει η χώρα στα βράχια άρα να μη μείνει στον αέρα και στον άνεμο και ακυβέρνητη. Αυτός ο προσανατολισμός για την ώρα αρκεί θα έλεγα.

Για τις δηλώσεις Τσίπρα ότι δεν θα συνεργαστεί με άλλα κόμματα

Εμείς καταρχήν καταθέτουμε με θετικό τρόπο τον δικό μας προσανατολισμό. Αυτό είναι ένα το κρατούμενο. Από κει και πέρα κρίνουμε και σχολιάζουμε και αυτά που ακούμε. Εγώ θα έλεγα να είναι πιο προσεκτικός ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι θα βρεθεί τη Δευτέρα με μια εντολή να διαχειριστεί κυβερνητική λύση. Και αν μεν είναι αυτοδύναμος, θα έχει τη δυνατότητα να τη διαχειριστεί όπως θέλει. Αν δεν είναι θα του έλεγα από τώρα να είναι πιο προσεκτικός στην αναζήτηση συμμαχιών, διότι θα τις χρειαστεί. Και το πρόβλημα δεν είναι αν θα απευθυνθεί ή όχι στο ΠΑΣΟΚ, στο ΠΟΤΑΜΙ, στο ΚΚΕ και τα λοιπά, το θέμα είναι να διαμορφώσει αυτός τον προσανατολισμό του με μεγαλύτερη ευκρίνεια.

Για την πιθανότητα πρόκλησης δεύτερων εκλογών από το ΣΥΡΙΖΑ αν δεν βγει αυτοδύναμος

Θα το επιλέξει; Καταρχήν θα επιλέξει μια κυβέρνηση της Αριστεράς τη μάχη για την αυτοδυναμία, που είναι πρωτοφανής πολιτική επιδίωξη για ένα χώρο της Αριστεράς; Εγώ δεκαετίες ολόκληρες πάλευα στο χώρο της Αριστεράς εναντίον των αυτοδυναμιών και υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας λέγοντας ότι οι αυτοδυναμίες, με το παραδίδω και παραλαμβάνω καμένη γη, βυθίζουν τη χώρα. Τώρα πως ξαφνικά ένα κόμμα της Αριστεράς, επειδή βρίσκεται στο κατώφλι της εξουσίας, του αρέσει και το μπονους του αρέσει και η αυτοδυναμία, του αρέσουν και όλα, εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω. Αλλά έστω και έτσι όμως,  να είναι λίγο πιο προσεκτικοί στην αναζήτηση των συμμαχιών.

Για μια πρόταση προς όλα τα κόμματα να μην πάμε σε δεύτερη εκλογή

Είναι στοιχειώδης πολιτική σοβαρότητα, ευθύνη και ωριμότητα. Δεύτερη εκλογή σημαίνει η χώρα στο δάπεδο. Ποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό; Δηλαδή πάει σε δεύτερη εκλογή ο ΣΥΡΙΖΑ για να διεκδικήσει το 152; Γιατί για αυτό θα πάει. Αν έχει 146 θα πάει μήπως και γίνει 152. Με δεύτερη εκλογή, με τη χώρα καρφωμένη στα βράχια, με 152 βουλευτές θα είναι ισχυρή, αυτοδύναμη κυβέρνηση για να κάνει ότι θέλει; Τρελαθήκαμε τελείως σε αυτόν τον τόπο δηλαδή;

Η συνάθροιση προσωπικοτήτων με πολύ διαφορετικές φιλοσοφίες μεταξύ τους, μέσα στο ΠΟΤΑΜΙ ενέχει κινδύνους;

Δεν ενέχει κινδύνους, δημιουργεί όμως την ανάγκη για σοβαρότερες και αποτελεσματικότερες και πιο αποσαφηνισμένες συνεννοήσεις, γιατί αυτό είναι αλήθεια που λέτε. Αλλά εγώ αυτό ως κατηγορία δεν το δέχομαι. Το δέχομαι ως παρατήρηση που έχει ενδιαφέρον. Ως κατηγορία όχι. Ακούω  «από πού και ως που ο Λυκούδης που είναι αριστερός θα είναι με τη Λυμπεράκη που είναι φιλελεύθερη..» ξέρετε, το ακούω και τσιμπιέμαι, προσπαθώ να καταλάβω τι μου λένε. Όλες τι τελευταίες δεκαετίες είναι απολύτως αποσαφηνισμένο στη πολιτική λειτουργία του συνόλου των πολιτικών κομμάτων της Ευρώπης, πλην των κομμουνιστικών, τα οποία είναι τα μόνα κόμματα που έχουν ιδεολογικό ιστό, είναι κόμματα ιδεολογικής ενότητας, όπως και το ΚΚΕ στην Ελλαδα. Το λέω με απόλυτο σεβασμό. Όλα τα άλλα κόμματα είναι κόμματα πολιτικής ενότητας, δηλαδή διαμορφώνουν ένα πρόγραμμα και καλούνται άνθρωποι με διαφορετικές διαδρομές με διαφορετικές ευαισθησίες, με διαφορετικές απόψεις, να συνδράμουν στο πολιτικό πρόγραμμα του κόμματος. Έτσι είναι όλα τα κόμματα. Το ακούω τώρα για το ΠΟΤΑΜΙ. Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ από τον οποίο συνήθως ακούω αυτή τη κατηγορία, που έχει στις γραμμές του ανθρώπους που ξεκινάνε από τον αριστερισμό, περνάνε στον παραδοσιακό κομμουνισμό, περνάνε από το κλασικό κέντρο και καταλήγουν σε συντηρητικούς ανθρώπους, αυτό δεν είναι κόμμα πολιτικής ενότητας; Και καλά κάνει. Λυμένα θέματα στη σύγχρονη πολιτική Ευρώπη.

Αν τοποθετείται το ΠΟΤΑΜΙ στην Κεντροαριστερά

Έτσι νομίζω εγώ ναι, δεν ξέρω αν το νομίζουν όλοι, εγώ το νομίζω.

Αν θα μπορούσε να συγκρίνει το σημερινό ΠΟΤΑΜΙ με τη ΔΗΜΑΡ από την οποία έφυγε

Είναι πολύ ωραία ερώτηση, απλώς ανοίγει έναν μεγάλο κύκλο συζήτησης που πάρα πολλές φορές προσπαθώ να τον αποφύγω. Η ΔΗΜΑΡ ήταν ένα κόμμα που τις δικές μας ευαισθησίες και τη δική μας ιστορία την κάλυπτε με διαφορετικούς τρόπους. Ήταν ένα κόμμα που το φτιάξαμε, εγώ τουλάχιστον το έφτιαξα με πολύ μεγάλη αγάπη και πολύ μεγάλη ελπίδα. Επιτρέψτε μου να σας πω ότι  η σημερινή ΔΗΜΑΡ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό που κάναμε πριν από τέσσερα χρόνια. Το ΠΟΤΑΜΙ είναι ένα κίνημα καινούριο, εμένα με έχει εντυπωσιάσει το εύρος της αποδοχής που έχει στη κοινωνία παρά το ότι είναι ένα κίνημα μερικών μηνών. Πιστεύω ότι έχει προβλήματα πολιτικής αποσαφήνισης της φυσιογνωμίας του, προφανώς αλλά νομίζω ότι αν βοηθήσουμε όλοι αυτά θα αποσαφηνιστούν.

Για τις σχέσεις του με τον Φ. Κουβέλη και τις εξελίξεις στη ΔΗΜΑΡ

Πρέπει να σας πω με ειλικρίνεια, ότι εγώ νομίζω ότι όλη η εξέλιξη της ΔΗΜΑΡ, ακόμα και η πρόσφατη, τις δικές μου απόψεις τις δικαιώνουν απολύτως. Αλλά, να σας πω κάτι, αυτό δεν είναι κάτι που με χαροποιεί, αντιθέτως με θλίβει. Διότι δεν είναι μια δικαίωση μέσα σε κλίμα πολιτικής ευφορίας είναι μια δικαίωση δική μου μέσα σε ένα κλίμα πολιτικής συντριβής και αυτό το πράγμα προσωπικά, ειλικρινά σας το λέω, δεν το πολυαντέχω.

Για το αν θα είναι ο Φ. Κουβέλης υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ για Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Δεν το πιστεύω, θα υπήρχε πιθανότητα αν είχαν εξελιχθεί αλλιώς τα πράγματα στις σχέσεις της ΔΗΜΑΡ με το ΣΥΡΙΖΑ αλλά τώρα η τελευταία εξέλιξη με πείθει ότι υπάρχει μια απόσταση. Δεν ξέρω και εγώ, τι να σας πω…