Άκουε πολλά, λάλει καίρια.
Άκουε πολλά, λάλει καίρια.
Στην Ολομέλεια της Βουλής
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το γεγονός ότι στο Κοινοβούλιο εκθέτουμε με κείμενα και ομιλίες την πολιτική μας, δεν μας υποχρεώνει, πιστεύω, και να αναλωνόμαστε σε φραστικές επιδείξεις και υπερβολές. Και το κάνουμε συχνά.
Το Σύμφωνο Συμβίωσης αποτελεί μία σύμβαση που επιτρέπει την τυποποίηση των συντροφικών σχέσεων σύμφωνα με την αρχή ότι η Πολιτεία οφείλει να εξασφαλίζει στα μέλη της κοινωνίας, την απόλαυση των δικαιωμάτων τους με ιδιαίτερη έμφαση στην ισότητα και την αλληλεγγύη, χωρίς διακρίσεις κοινωνικές, οικονομικές, φυλής ή φύλου.
Στην Ολομέλεια, κατ΄ άρθρον συζήτηση
Το μεγάλο πλεονέκτημα του Κώδικα, είναι ότι θεσπίζει ενιαίους κανόνες διαχείρισης των Εθνικών Κληροδοτημάτων, πλην των Ηπειρωτικών. Των οποίων η σύσταση έγινε επί Τουρκοκρατίας και θέσπιση της διαχείρισή τους με αντισυνταγματικά διατάγματα των Παγκάλου, Μεταξά και της Χούντας .
Δεν μας φταίνε όμως η Τουρκοκρατία και οι δικτατορίες, αν διαιωνίζουμε εμείς το καθεστώς των εξαιρέσεων τους! Όταν μάλιστα βρισκόμαστε σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια θεσμοθέτησης διαφάνειας, λειτουργικών θεσμών και στήριξης της αξιοπιστίας τους που σημαίνει και στήριξη της Δημοκρατίας μας ...
Στην Ολομέλεια της Βουλής
Εκκαθαρίζονται 20 υποθέσεις τον χρόνο, οπότε θ' απαιτηθούν περισσότερα από 300 χρόνια για να εκκαθαριστούν όλες οι Κοινωφελείς Περιουσίες.
300 χρόνια! Κι όμως ακούω συναδέλφους να απορρίπτουν τη σύμπραξη του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα και για τούτο μάλιστα θα καταψηφίσουν το νομοσχέδιο.
Προφανώς ή περιμένουν την αστρική μεταμόρφωση του κρατικού μας μηχανισμού ή τον αμόλυντο από ιδιώτες Παράδεισο στο τέρμα των 300 χρόνων.
Κι ως τότε θα μείνουμε στο νόμο του 1939;