Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ

Νομοθετική εργασία

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
Έχω την αίσθηση ότι εξακολουθούμε ακόμα να ζούμε ένα φτιαχτό όνειρο.
Σε κάποια δική μας Νεφελοκοκκυγία. Σε κάποια φωλιά κούκων στα σύννεφα, γυρίζοντας την πλάτη στην πεζή πραγματικότητα. Όχι διότι δεν την γνωρίζουμε, αλλά διότι δεν θέλουμε να την αντικρύσουμε κατάματα.
Γι αυτό και η κατάρρευση και η διάψευση επήλθαν με τη βεβαιότητα φυσικού φαινομένου.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτησή μας σήμερα σχετικά με τα λεγόμενα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση της επόμενης δόσης, με τη γνώριμη πλέον και καθ’ έξιν κατεπείγουσα διαδικασία, δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μου, να σταθεί μόνο στις διάφορες διατάξεις, είτε αυτές αφορούν στα κόκκινα δάνεια, είτε στο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, είτε στις διατάξεις που αφορούν σε άλλα Υπουργεία. Όχι ότι δεν έχουν τη σημασία τους. Κάθε άλλο! Έχουν και μεγάλη, μάλιστα, σημασία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ακούγοντας τις προγραμματικές δηλώσεις της δεύτερης συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μπαίνει κανείς στον πειρασμό να τις αγνοήσει τελείως, πέραν φυσικά εκείνων που αφορούν στην εφαρμογή των ανειλημμένων υποχρεώσεων του 3ου Μνημονίου του κ. Τσίπρα και του κ. Καμμένου, του επαχθέστερου όλων των Μνημονίων.

Διότι, κύριες και κύριοι συνάδελφοι, τι αξιοπιστία μπορούν να έχουν όλες αυτές οι φλυαρίες περί «παράλληλων» προγραμμάτων και «ισοδύναμων» όταν έχει καταρρεύσει πλήρως η αξιοπιστία της κυβέρνησης αυτής από την επτάμηνη διακυβέρνηση, του άκρατου κομματισμού, της ολοκληρωτικής προπαγάνδας, του νεποτισμού, της καθεστωτικής συμπεριφοράς, της ανυπαρξίας οιασδήποτε αναπτυξιακής πολιτικής, της προστασίας των συντεχνιακών συμφερόντων; σε ποιόν τομέα άραγε επέτυχε για να δώσουμε σήμερα πίστη ή έστω ανοχή στις σημερινές της διακηρύξεις;

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Με το Μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την υπογραφή του κ. Τσίπρα που συζητάμε σήμερα και καλούμαστε να ψηφίσουμε φτάνουμε σε ένα σημαντικό ΟΡΟΣΗΜΟ στη μεταπολιτευτική πολιτική πορεία της χώρας.

ΟΡΟΣΗΜΟ με πολλαπλές και έκδηλες πολιτικές σηματοδοτήσεις και συμπεράσματα:

1. Ότι η οικονομική κρίση, οι ανεύθυνες, τραγικές διαχρονικές κυβερνητικές πολιτικές, η πολιτική συμπεριφορά και οι εν γένει παθογένειες του πολιτικού συστήματος, της οικονομίας και της κοινωνίας μας οδήγησαν στην χρεοκοπία και στα Μνημόνια, κι όχι το αντίστροφο.

Ενδιαφέροντα άρθρα

23.05.2023

Μετά τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, τι; του Γ. Βούλγαρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
22.05.2023

Το τέλος του καιροσκοπικού ριζοσπαστισμού, του Β. Βαμβακά

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
31.05.2022

Μεταπολιτική, μεταδημοκρατία, μετακόμματα, του Γ. Σιακαντάρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK