Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ
  • Νομοθετική εργασία

Ομιλία Σπ.Λυκούδη στη Βουλή για το Μεταναστευτικό-Προσφυγικό ζήτημα

Κύριε Υπουργέ, θέλω ξεκινώντας να σας κάνω μια παρατήρηση. Νομίζω ότι το ξέρετε κι εσείς και ο παρακαθήμενος Υπουργός και φίλος, ότι πολλές φορές οι πολιτικές ομιλίες και των Βουλευτών και των Υπουργών, αλλά και των πολιτικών στελεχών στον πολιτικό διάλογο εκτός Κοινοβουλίου, περιλαμβάνουν και διατυπώσεις, το βάρος των οποίων πολλές φορές ο ομιλητής δεν το προσδιορίζει ή δεν το γραδάρει, όπως λέμε ακριβώς. Δεν πειράζει. Συνήθως περνάνε αυτά.

Νομίζω, όμως, ότι σε θέματα σαν το σημερινό, που έχουν μία ιδιαίτερη σημασία, διότι έχει πολλές διαστάσεις -και ανθρωπιστικές και ιστορικές και πατριωτικές- θα πρέπει να είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί.

Γιατί τα λέω αυτά; Στην ομιλία σας είπατε, «Είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι ανεβαίνετε σε αυτό το Βήμα να μιλήσετε γι’ αυτό το θέμα, ανεβαίνετε με αντιπολιτευτική διάθεση». Αυτό δεν είναι καθόλου σωστό. Κι αν νομίζετε ότι είναι μία κουβέντα που την λέμε και δεν πειράζει, θα έλεγα ότι αυτό το θέμα έπρεπε να το προσέξετε.

Εγώ, παραδείγματος χάριν, δεν ανεβαίνω σε αυτό το Βήμα για να κάνω αντιπολίτευση σε καμία περίπτωση, παρά το ότι πρέπει να σας πω ότι μου γεννιέται η διάθεση να σας αντιπολιτευθώ, επειδή νομίζω ότι η ομιλία σας, παρά το ότι ήταν ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα κατά τη γνώμη μου και είχε στοιχεία τα οποία δεν αμφισβητώ, αν την ξανακούσετε θα δείτε ότι ήταν μια ομιλία εντονότατης αυτοαναφορικότητας, πολιτικής περιαυτολογίας και βεβαιοτήτων για ένα θέμα στο οποίο αυτά δεν χρειάζονται, διότι είναι φανερό ότι έχουμε πρόβλημα.

Δεν έχουμε πρόβλημα επειδή εσείς είσαστε ανίκανοι ή επειδή δεν θέλετε να τακτοποιήσετε θέματα. Είναι αυτή η χώρα, χώρα εισόδου εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών ή προσφύγων από χώρες στις οποίες πλήττονται τα ανθρώπινα δικαιώματά τους ακόμα και η ζωή τους και επομένως έχουμε ένα βάρος το οποίο πρέπει να διαχειριστούμε.

Άρα, επειδή κανένας δεν είναι έτοιμος να σας κατηγορήσει ή δεν θέλει να σας κατηγορήσει για άλλου τύπου ολιγωρίες, να είσαστε λίγο περισσότερο μαζεμένοι στις εκτιμήσεις που κάνετε. Και εξηγούμαι: Η συζήτηση γι’ αυτό το θέμα των παράτυπων μεταναστών και προσφύγων, αναδεικνύει νομίζω με έμφαση μια σειρά από προβλήματα, που καλύτερα είναι να τα αντιμετωπίζουμε με ειλικρίνεια, παρά να τα αγνοούμε ή να τα προσπερνάμε, βάζοντας το κεφάλι μας σαν στρουθοκάμηλοι μέσα στην άμμο.

Πρώτον, προσφάτως και μετά βίας γίνεται παραδεκτό από την Κυβέρνηση ότι μόνοι μας δεν μπορέσαμε -ή δεν μπορούσαμε ενδεχομένως αντικειμενικά- να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών. Χρειάστηκε η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, η παρουσία δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, η οικονομική και διοικητική υποστήριξη και συνδρομή των εταίρων μας, για να προσδιοριστούν πλευρές του ζητήματος και για να συγκρατηθεί το ζήτημα. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς.

Δεν μπορεί να λέτε ότι εάν παραδείγματος χάρη ασκήσει κάποιος κριτική στο ότι για μια πολύ μεγάλη περίοδο στην Κυβέρνηση επικρατούσε μια άλλη αντίληψη σε σχέση με τις προσφυγικές ή τις μεταναστευτικές ροές, αυτό ήταν ιδεολόγημα. Διότι αυτό είπατε. Εγώ θα έλεγα το αντίθετο, ότι, δηλαδή, χαρακτήριζε ένα μεγάλο διάστημα την Κυβέρνηση μια ιδεοληπτικού χαρακτήρα αφέλεια σε σχέση με τις ροές των παράτυπων μεταναστών και των προσφύγων, μια αφέλεια ότι αυτό έχει σχέση με το πώς εμείς ως προοδευτικοί και αριστεροί άνθρωποι θα αντιμετωπίζαμε καυτά προβλήματα. Αυτά όμως δεν έχουν σχέση μόνο με την ευαισθησία μας και την αντίληψή μας, την ιδεολογία μας ή τη σχέση μας με την ιστορία και την Αριστερά, αλλά με πάρα πολλά άλλα σοβαρά πράγματα. Γι’ αυτό και φτάσαμε και στην τρομακτική πραγματικότητα καταυλισμών και άθλιων συνθηκών.

Λέτε, «Μα κάνουμε ό,τι μπορούμε». Δεν σας το αμφισβητώ. Όμως, υπήρχε μια ολόκληρη περίοδος που οδήγησε εξ αντικειμένου σε όλα αυτά που ζούμε σήμερα: τους θανάτους από την παγωνιά, από το διοξείδιο του άνθρακα κ.λπ.. Δεν είναι μέσα στις προθέσεις της Κυβέρνησης να οδηγήσει τα πράγματα στα άκρα. Ας δούμε, όμως, το πρόβλημα με ειλικρίνεια.

Σας λέω ειλικρινά ότι με ενοχλεί -και με ενοχλεί πολιτικά, για να συνεννοηθούμε, δεν είμαι αγενής άνθρωπος- αυτή η αυτοαναφορικότητα, με την οποία μιλήσατε. Δεν θέλω να λαϊκίσω και να σας πω ότι εξωραΐζετε την κατάσταση και περιγράφετε ειδυλλιακά την κατάσταση των μεταναστών. Όμως, δώσατε μια εντύπωση ότι τα έχετε τακτοποιημένα τα πράγματα, ενώ δεν είναι έτσι.

Δεύτερον, είναι εμφανές το χάσμα μεταξύ ανέξοδων διακηρύξεων και της δυνατότητας που έχουμε επίλυσης πρακτικών προβλημάτων, που έχουν σχέση και με τις τοπικές κοινωνίες και με το ζήτημα συνολικότερα.

Διερωτάται κανείς, κύριε Υπουργέ, εάν τα νησιά μας έχουν γίνει πραγματικά αποθήκη προσφύγων ή φυλακή. Δεν το λέω εγώ, αλλά η έκθεση της οργάνωσης Διεθνής Αμνηστία τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Αναφερθήκατε στο θέμα, έχοντας μια απόσταση και με μια κριτική διάθεση απέναντι στη Διεθνή Αμνηστία. Δεν ξέρω εάν έχετε δίκιο, αλλά με βάση κάποια δεδομένα μιλάμε και εμείς. Δεν κατασκευάζουμε εικόνες ούτε ξέρουμε. Εγώ δεν περιφέρομαι στα νησιά για να ξέρω. Προσπαθώ να δω μέσα από αυτά που έχω ως πληροφορίες τι γνώμη πρέπει να διαμορφώσω.

Η ίδια οργάνωση με επιστολή της εκφράζει την ανησυχία της για τις συνθήκες που επικρατούν στο Ελληνικό. Με συγχωρείτε, κύριε Υπουργέ, αλλά πρέπει να έχει δίκιο, με όλον το σεβασμό. Πέρυσι τον Μάιο λέγατε ότι τον Ιούνιο θα φύγουν και είναι ακόμη εκεί χίλια οκτακόσια με δύο χιλιάδες άτομα. Δεν ξέρω πόσα ακριβώς.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΥΖΑΛΑΣ (Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής): Χίλια τετρακόσια.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΥΚΟΥΔΗΣ: Τρίτον, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στα νησιά μας φιλοξενούνται σήμερα περίπου δεκαπέντε χιλιάδες άτομα. Έχω δίκιο;

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΥΖΑΛΑΣ (Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής): Δεκατρείς χιλιάδες με δεκαπέντε χιλιάδες άτομα.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΥΚΟΥΔΗΣ: Τι μπορείτε να πράξετε γι’ αυτό; Εγώ ρωτάω -και ρωτάω ειλικρινά, χωρίς αντιπολιτευτική διάθεση- τι θα κάνουμε με αυτή την ιστορία. Πότε, και με ποιο τρόπο θα αποφορτίσουμε την κατάσταση;

Τέταρτον, ποια είναι τα μέτρα που έχει λάβει η Κυβέρνηση για τις ευπαθείς ομάδες, δηλαδή τις ομάδες αυτών των ανθρώπων που έχουν υποστεί βασανισμούς, βιασμούς και για τα ασυνόδευτα; Άκουσα σήμερα να λέτε ότι έχουμε τριακόσιες κλίνες και άλλες χίλιες έρχονται.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΥΖΑΛΑΣ (Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής): Χίλιες τριακόσιες έχουμε.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΥΚΟΥΔΗΣ: Τριακόσιες έχουμε και χίλιες έρχονται;

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΥΖΑΛΑΣ (Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής): Χίλιες τριακόσιες έχουμε.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΥΚΟΥΔΗΣ: Συνολικά χίλιες τριακόσιες. Εν πάση περιπτώσει, νομίζω, όμως, ότι τα ασυνόδευτα είναι περίπου δυόμισι χιλιάδες.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΥΖΑΛΑΣ (Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής): Είναι δύο χιλιάδες τριακόσια.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΥΚΟΥΔΗΣ: Επομένως, ακόμα έχουμε ένα βάρος πάνω μας. Προσπαθώ ειλικρινά να συνεννοηθώ.

Για εμένα προκύπτουν σοβαρά ερωτηματικά σε σχέση με τη δυνατότητα του Υπουργείου να ανταποκριθεί σε μερικές ευθύνες.

Εξηγήστε μου, ειλικρινά: Έχετε χάσει σε λίγους μήνες δυο Γενικούς Γραμματείς. Είναι έτσι ή όχι; Έχετε χάσει τον κ. Βασίλη Παπαδόπουλο και τον πρώην Γραμματέα της Πρώτης Υποδοχής Ταυτοποίησης, τον κ. Οδυσσέα Βουδούρη, ο οποίος παραιτούμενος έκανε και μερικές αναφορές που έχω την εντύπωση ότι δεν έχουν απαντηθεί. Δεν σκανδαλολογώ ούτε ψάχνω να βρω άλλα, αλλά υπάρχουν καταγγελίες, οι οποίες θέλουν απάντηση.

Τελικά, υπάρχει μια ανάγκη να απαντηθεί το ποιος έχει τον συντονισμό όλων αυτών των κρατικών υπηρεσιών που ασχολούνται με τα θέματα.

Κοιτάξτε, κάθε άλλο παρά διακατέχομαι από τη διάθεση να καταγράψω ευθύνες μόνο της δικής μας πλευράς. Γνωρίζω τις καθυστερήσεις που υπάρχουν και από ευρωπαϊκής πλευράς στην παροχή της απαραίτητης τεχνικής βοήθειας και σε κατάλληλο προσωπικό και σε άλλους τομείς. Γνωρίζω ότι ορισμένα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αρνούνται να εκπληρώσουν τις δικές τους υποχρεώσεις και δεσμεύσεις. Έχουν μηδενική συμμετοχή, μηδενική υποδοχή προσφύγων, πράγμα που δεν τιμά τις ευρωπαϊκές αξίες και τον πολιτισμό μας.

Παρά ταύτα, εγώ έχω, όμως, την ανάγκη να δω πώς η δική μου χώρα ανταποκρίνεται στο ζήτημα. Γι’ αυτό ανέβηκα σε αυτό το Βήμα, κύριε Υπουργέ και όχι για να κάνω αντιπολίτευση.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Ενδιαφέροντα άρθρα

23.05.2023

Μετά τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, τι; του Γ. Βούλγαρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
22.05.2023

Το τέλος του καιροσκοπικού ριζοσπαστισμού, του Β. Βαμβακά

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
31.05.2022

Μεταπολιτική, μεταδημοκρατία, μετακόμματα, του Γ. Σιακαντάρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK