- Βίντεο
Νέο εθνικό αφήγημα και όχι εθνικό παραμύθι
Συνέντευξη στην εκπομπή Κοινωνία Ώρα Mega
Για την συμπίεση του Ποταμιού όπως φαίνεται στις δημοσκοπήσεις:
Πάντα όταν δημιουργείται πόλωση και μία μεγάλη αντιπαράθεση ανάμεσα σε δύο πρωταγωνιστές και όταν αυτοί οι πρωταγωνιστές είναι περίπου ίσα βάρκα, ίσα νερά, τότε τα μικρότερα κόμματα πιέζονται. Είναι μία ιστορία 50 ετών. Θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μία εξισορρόπηση του πολιτικού σκηνικού στη συνέχεια. Είμαι βέβαιος.
Για τις εκλογές και την επόμενη μέρα:
Αυτό που χρειάζεται είναι να συναντηθούν οι δύο μεγάλες δυνάμεις και με ισχυρή πίεση των δυνάμεων όπως το Ποτάμι που μπορούν να εκλογικεύσουν την κυβερνητική διαχείριση, να φτιάξει η χώρα κυβέρνηση. Το Ποτάμι, με συνέπεια σε ότι είχε πει εδώ και μήνες καθώς δεν μετακινήθηκε ούτε ένα χιλιοστό από την άποψή του, αν είναι ισχυρό μπορεί να συμβάλει θετικά προς αυτήν την κατεύθυνση που περιγράφω.
Για το πώς θα συνεργαστούν δύο κόμματα που έχουν τόσο αντιπαρατεθεί όπως ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ:
Όταν θέλεις να συνεργαστείς, πρέπει πρώτα να καταλάβεις ότι δεν θα συνεργαστείς μόνο με τον εαυτό σου. Ούτε με κάποιον ίδιο με σένα. Εδώ οι συνθήκες είναι συγκεκριμένες και δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Υπάρχει προδιαγραγραμμένος οικονομικός χάρτης για τη χώρα για τα επόμενα τρία χρόνια. Και μάλιστα ψηφισμένος από όλους. Και καλά θα κάνουν οι πολιτικές δυνάμεις να βρουν ελαφρύνσεις και ισοδύναμα, και το Ποτάμι θα το κάνει. Αλλά μέχρι εκεί, μη λέμε άλλα ψέματα, ο χάρτης είναι συγκεκριμένος. Και οι μεγάλοι τσαμπουκάδες δεν περνάνε πολύ πια σε αυτήν την φάση.
Για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ:
Όσο ακούω τους συνομιλητές μου πείθομαι ακόμα περισσότερο ότι ο πολίτης θα πάει στην κάλπη γνωρίζοντας τα πάντα. Και ξέρει πόσο εύκολα μετατρέπεται ένα εθνικό αφήγημα σε ένα εθνικό παραμύθι. Άκουγα πριν λίγο τον κ. Παππά, εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, που μιλούσε σαν να εκπροσωπούσε τον ΣΥΡΙΖΑ τον Μάρτιο. Σαν να μην έχει κλείσει το εφτάμηνο με μία παταγώδη αποτυχία. Κατά τη διάρκεια του εφταμήνου αυτού πολύς κόσμος με μία καλοπροαίρετη διάθεση πίστευε αυτό που άκουγε. Γιατί πρέπει να πούμε εδώ ότι η επικοινωνιακή προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εξαιρετική. Άκουγε λοιπόν ο πολίτης ότι το παλικάρι έχει πάει έξω, προσπαθεί, δίνει μάχες, υποφέρει κλπ. Ήρθε όμως το αποτέλεσμα. Που θέλει μία ερμηνεία. Εγώ επιμένω ότι η πιο τίμια και καλοπροαίρετη ερμηνεία της παταγώδους αποτυχίας είναι αυτή που έχω ξαναπεί και έχουν πει και πολλοί άλλοι. Ότι η κυβέρνηση πήγε χωρίς σχέδιο. Δεν ήξερε τι θέλει στη διαπραγμάτευση. Γιατί αν δεν δεχτώ αυτό και δεχτώ ότι είχε σχέδιο αλλά ήταν παντελώς ανίκανη να το εφαρμόσει, είναι πολύ χειρότερο σενάριο. Βέβαια υπάρχουν και οι κακοπροαίρετοι που πιστεύουν ότι ισχύουν και τα δύο. Επιμένω ότι ήταν απλώς ανέτοιμη η κυβέρνηση να διαχειριστεί την διαπραγμάτευση. Ας μείνουμε όμως στο αποτέλεσμα, σε αυτό που ήρθε, στο μνημόνιο. Ακούω επίσης την κ. Ξουλίδου των ΑΝΕΛ να λέει ότι δεν είναι μνημόνιο, είναι απλώς μία συμφωνία. Βέβαια αυτά θα λες αν επί χρόνια έχεις ενοχοποιήσει τη λέξη μνημόνιο και θεωρείς ότι είναι περίπου ο ιός του Έμπολα, η πολιτική σύφιλη, ενώ το μνημόνιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα χαρτί με τους όρους ενός δανείου. Όλα αυτά μέχρι να ρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, να φέρει το δικό του μνημόνιο και να καταρρεύσει επιτέλους αυτή η τεράστια πολιτική απάτη περί μνημονιακών και αντιμνημονιακών. Να παραδεχτούμε ότι όλοι είμαστε στο ίδιο καζάνι και να δούμε τι στο καλό θα γίνει από δω και πέρα.
Η άποψη του Ποταμιού είναι ότι η χώρα χρειάζεται ευρείες πολιτικές συγκλήσεις, μεγάλες πολιτικές συναινέσεις που να επιμερίζονται την ευθύνη των πολιτικών. Η ελληνική οικογένεια που υποφέρει, έτσι θα αισθανθεί ασφάλεια, σιγουριά και σταθερότητα. Άμα ξέρει ότι ο πολιτικός κόσμος την σκέφτεται και συνεννοείται για να δει πως θα την στηρίξει. Γιατί έχουμε τη δυνατότητα να βρούμε εναλλακτικές που θα ελαφρύνουν τα μέτρα. Αλλά να μην κοροϊδεύουμε. Γιατί άκουσα τον κ. Τσίπρα να λέει «έχουμε το εναλλακτικό μας πρόγραμμα». Τέλειωσε το μνημόνιο, το φέραμε, το ψηφίσαμε, το υπογράψαμε και εξακολουθούν να λένε με κλείσιμο του ματιού ότι «έλα μωρέ έχουμε και ένα άλλο πρόγραμμα εμείς καλύτερο και αυτό θα εφαρμόσουμε». Χρειάζεται ένα νέο πολιτικό αφήγημα, όχι ένα νέο πολιτικό παραμύθι.