Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ
  • Ηχητικά

Συνέντευξη στον Αθήνα 9.84

Συνέντευξη στον Βασίλη Πάικο και στον Αθήνα 9,84

Η στάση του Ποταμιού κρίνεται ως επικοδομητική στην προσπάθεια – μέχρι προτάσεις κάνατε στο υπουργείο Οικονομικών για τη συμφωνία. Χθες μιλήσατε για φαντάσματα τα οποία επικαλείται ο Τσίπρας, τι εννοείτε;

Η αναφορά του κυρίου Τσίπρα στην χθεσινή ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι δυσκολίες που εμφανίζονται σήμερα είναι αποτέλεσμα ενός ευρύτερου συνωμοτικού σχεδίου ξένων και ντόπιων δυνάμεων για την ανατροπή του είναι μία πολύ πρόχειρη πολιτική προσέγγιση που αποδεικνύει κατά την γνώμη μου έναν διάχυτο φόβο που έχει ο ίδιος μήπως δεν τα καταφέρει.

Ανεξαρτήτως αν θα τα καταφέρει ή όχι, δεν υπάρχει ένα τέτοιο κλίμα;

Ανάλογα τι εννοείτε κύριε Πάικε, γιατί αν εννοείτε ότι υπάρχει ένα κλίμα και μία συγκεκριμένη στάση από την πλευρά των δανειστών – που ξέρουμε ποια είναι αυτή η στάση και ποια η σκληρότητά της….

Αυτό εννοώ, ναι.
 
Μα δεν είπε αυτό όμως ο κύριος Τσίπρας εχθές. Μίλησε για σχέδιο ανατροπής του από δυνάμεις του εσωτερικού και του εξωτερικού. Δεν είναι καθόλου το ίδιο πράγμα. Και για μας που έχουμε μία διαδρομή στην πολιτική ζωή αυτής της χώρας και έχουμε ξανακούσει τέτοια πράγματα,  είναι φανερό ότι οι αναφορές σε σχέδια και συνωμοσίες γίνονται από όσους  αισθάνονται αδύναμοι να υποστηρίξουν την πολιτική τους. Και αυτό δεν θα έπρεπε να το λέει σήμερα η κυβέρνηση όταν έχει τέτοια στήριξη. 

Θα συμφωνήσω μαζί σας χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι πάντα είναι εκτός τόπου και χρόνου αυτές οι κατηγορίες. 
 
Αλίμονο! Εγώ μιλώ για τις συγκεκριμένες συνθήκες και υποθέτω ότι κάθε σώφρων άνθρωπος λέει «Σταμάτα τώρα Πρωθυπουργέ μου, άσε τώρα τις συνωμοσίες». 

Δεν υπάρχει όμως ένα κλίμα πρόκλησης οικονομικής ασφυξίας τουλάχιστον; Κάποιες δηλώσεις ισχυρότατων οικονομικών παραγόντων της Ευρώπης που επαναλαμβάνονται και επαναλαμβάνονται δημιουργούν ένα κλίμα. Μήπως πρόκειται για ένα σχέδιο να οδηγηθεί στα άκρα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και να σηκώσει και τα χέρια ψηλά;
 
Θα ξαναπώ αυτό που είπα και πριν. Ότι εδώ υπάρχει μία συνεχής διαπραγμάτευση και νομίζω ότι και οι δύο πλευρές χρησιμοποιούν τις δικές τους δυνατότητες ισχύος. Η μεν κυβέρνηση λέει ότι μόλις πήρα την εντολή και έχω και μία λαϊκή υποστήριξη, οι δε άλλοι λένε «δεν έχεις σχέδιο και με αυτά που έρχεσαι και μας λες δεν τα καταφέρνεις». Αυτή η κουβέντα γίνεται. Θα έλεγα ότι αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί και αν η κυβέρνηση θέλει να είναι αποτελεσματική, να αφήσει στην άκρη τα σενάρια για εντός και εκτός Ελλάδος συνωμοτικά σχέδια. Διότι αυτό δημιουργεί και πολύ σοβαρές επιπτώσεις στον τρόπο που θα γίνει ο εσωτερικός πολιτικός διάλογος. Δηλαδή να θέλω εγώ να ασκήσω μία κριτική στον κύριο Τσίπρα και αυτός να μου απαντάει ότι είμαι μέρος ενός γενικότερου σχεδίου ανατροπής του;

Αυτό αν γινόταν θα ήταν απαράδεκτο. Ωστόσο να επιμείνω λίγο. Διότι όπως ξέρουμε η οικονομία είναι και ζήτημα κλίματος. Και όταν δημιουργείται ένα τέτοιο κλίμα αυτό λειτουργεί ανασχετικά στο να γυρίσουν οι καταθέσεις στην Ελλάδα, στο να πάρει μπρος το χρηματιστήριο, στο να σταθεί στα πόδια της η οικονομία… Δημιουργείται ένα κλίμα και δεν είναι τυχαίο αυτό το μπαράζ που βλέπουμε συνεχώς.
 
Κύριε Πάικε το κλίμα είναι κλίμα που δημιουργείται σε κάθε φάση με τα δεδομένα που έχει στα χέρια της η κάθε κυβέρνηση. Κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί και το αντίστροφο κλίμα. Η κυβέρνηση βγήκε από την κάλπη και πήγε να διαπραγματευτεί έχοντας δηλώσει σε έναν ολόκληρο κόσμο ότι δεν θα κάνει ούτε μισό βήμα πίσω. Ενώ ήξερε ότι θα κάνει δέκα βήματα πίσω. Είναι ένα αντίστροφο κλίμα. Θέλω να πω το κλίμα πάντα έτσι δημιουργείται, τι να κάνουμε.

Ξέρουμε την άποψή σας ότι πρέπει η συμφωνία να περάσει από τη Βουλή, γιατί διστάζει η κυβέρνηση; Θέλω την εκτίμησή σας.
 
Θα σας πω κάτι που είμαι απολύτως βέβαιος ότι το έχετε σκεφτεί. Είναι η ανησυχία και ο προφανής φόβος που έχει η κυβέρνηση για την εικόνα που θα δημιουργηθεί. Ξέρει πάρα πολύ καλά ότι αν φέρει τη συμφωνία στη Βουλή θα έχει υποστήριξη από την αντιπολίτευση και ενδεχομένως άρνηση της συμφωνίας από ένα κομμάτι του δικού της χώρου. Και αυτό ως εικόνα δεν της αρέσει. Αλλά αυτό κύριε Πάικε είναι απολίτικη συμπεριφορά. Διότι αυτό που θα έπρεπε να την ενδιαφέρει είναι να φέρει την συμφωνία και να δει το ελληνικό κοινοβούλιο συντριπτικά να την υποστηρίζει. Τα άλλα όλα είναι κολπάκια κομματικά.
 
Πιστεύετε ότι το αποτρεπτικό είναι να μην εμφανιστεί ο πολιτικός κόσμος σύσσωμος υπέρ της συμφωνίας ή οι εσωκομματικές διαφωνίες;
 
Σας λέω την εικόνα. Φέρνω μία συμφωνία που εγώ δηλώνω ότι είναι συμφωνία χωρίς καμία υποχώρηση, την ψηφίζει όλη η αντιπολίτευση - άρα φαίνεται ότι δεν έχω και πολύ δίκιο σε αυτό που λέω-, ενώ ταυτόχρονα ένα τμήμα του κόμματός μου λέει όχι στην συμφωνία και επιβεβαιώνει ότι έχουν γίνει πολλές υποχωρήσεις. Αυτό συνολικά ως εικόνα δεν το θέλει η κυβέρνηση. Αντιλαμβάνομαι τη λογική της αλλά λέω πάλι ότι μία κυβέρνηση με 162 βουλευτές μαζί της και την πλειοψηφία του λαού να της λέει «προχώρα» αυτό το πράγμα δεν θα έπρεπε να το φοβάται.

Έχει λογική η άποψή σας οφείλω να πω. Πείτε μου για την εξεταστική επιτροπή για το πώς φτάσαμε στα μνημόνια που εξήγγειλε η κυβέρνηση και ήταν και προεκλογική της δέσμευση δεν άκουσα τι λέει το Ποτάμι.
 
Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα δεν έχουμε κουβεντιάσει αυτό το θέμα. Θα σας έλεγα αν θέλετε την προσωπική μου γνώμη. Εμένα δεν με ενοχλούν αυτές οι διερευνήσεις, αλίμονο. Απλώς δεν μπορώ να δω την πολιτική όπως εγώ την έχω στο μυαλό μου να διαμορφώνεται μέσω εξεταστικών επιτροπών, κάθε φορά σε σχέση με το ποιος πολιτικά και ποινικά είναι υπεύθυνος. Δεν μου ταιριάζει. Αλλά από κει και πέρα η εξεταστική επιτροπή είναι μία λειτουργία της πολιτείας, ας γίνει.

Δεν έχει πάντως διάσταση ποινική, διάσταση πολιτική έχει.
 
Μην το λέτε αυτό γιατί τα πάντα μπορεί να προκύψουν μέσα από αυτήν την διαδικασία και άλλες ευθύνες. Εν πάση περιπτώση δεν μου ταιριάζουν αυτές οι διαδικασίες και στο παρελθόν δεν δημιούργησαν και καλές εικόνες στην κοινωνία. Μας έχει διδάξει όλους το παρελθόν.
 
Πριν σας αποχαιρετίσω, πείτε μου θα συνεχίσετε την προσπάθεια αναγέννησης της κεντροαριστεράς που την είχατε πάρει πάνω σας προσωπικά;
 
Ήταν και παραμένει βασική στρατηγική επιδίωξή μου γιατί πιστεύω ότι έχει πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη ο τόπος από την ανασυγκρότηση αυτού του χώρου. Γιατί ως χώρος θα λειτουργήσει εξισσοροπιστικά και θα είναι και ένας ασφαλής τρόπος για να διαμορφωθεί μία σοβαρή, υπεύθυνη και με ρίζες στροφή της χώρας προς τα αριστερά, μέσα από γενικότερες συμμαχίες. Αλλά δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος πρέπει να σας πω…

Ενδιαφέροντα άρθρα

23.05.2023

Μετά τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, τι; του Γ. Βούλγαρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
22.05.2023

Το τέλος του καιροσκοπικού ριζοσπαστισμού, του Β. Βαμβακά

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
31.05.2022

Μεταπολιτική, μεταδημοκρατία, μετακόμματα, του Γ. Σιακαντάρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK