Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ
  • Γραπτές Συνεντεύξεις

Ανάγκη η μεγάλη εκλογική ομπρέλα του δημοκρατικού χώρου

Συνέντευξη στην εφημερίδα Μακεδονία

Κύριε Λυκούδη όπως φαίνεται δεν θα αποφύγουμε νέα μέτρα και ίσως ένα νέο μνημόνιο ενώ διάθεση συνεννόησης των πολικών δυνάμεων δεν υπάρχει. Γιατί είναι λύση μία μεταβατική κυβέρνηση και όχι οι εκλογές; Με ποιον πρωθυπουργό;

Οι εξελίξεις τρέχουν όχι από μέρα σε μέρα αλλά από ώρα σε ώρα. Αυτές τις ώρες που απαντώ στην ερώτηση σας δεν έχω ακριβή εικόνα των συνεννοήσεων Κυβέρνησης και τρόικας, ούτε αν υπάρχει οποιαδήποτε συμφωνία ούτε αν υπάρχει καν κοινός προσανατολισμός, ούτε αν, πόσο και σε τι θα συμβιβαστεί η κυβέρνηση. Επιμένω εδώ και καιρό, το διατύπωσα και από το βήμα της Βουλής, ότι στην κρισιμότατη καμπή που βρίσκεται σήμερα η χώρα υπάρχει αδήριτη εθνική ανάγκη για μια ευρύτερη συναίνεση του πολιτικού κόσμου και για μια από κοινού αντιμετώπιση – σ’ αυτή τη φάση βεβαίως- των σοβαρών ζητημάτων που αντιμετωπίζει ο τόπος. Όποιος πιστεύει ότι υπάρχει πειστικό, άλλο, εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης του τόπου και διεξόδου από την κρίση και αυτό το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, καλά κάνει να ζητάει πρόωρες εκλογές. Εγώ δεν το πιστεύω.

Είπατε ότι θα ψηφίσετε για πρόεδρο της Δημοκρατίας. Με ποια διαδικασία και πότε πρέπει να ανοίξει ώστε να βρεθεί το κατάλληλο πρόσωπο; Πως θα αποφευχθούν οι διαφωνίες για τον υποψήφιο σε ένα πολωμένο περιβάλλον;     

Επειδή πιστεύω ότι καμία λύση δεν θα προσφέρουν οι πρόωρες εκλογές αλλά αντιθέτως θα οδηγήσουν σε ένα ασταθές πολιτικό περιβάλλον με ότι αυτό σημαίνει, αλλά επίσης επειδή σέβομαι τις θεσμικές λειτουργίες στο δημοκρατικό μας πολίτευμα, θα ψηφίσω για την εκλογή του Προέδρου από την παρούσα Βουλή, προφανώς βεβαίως σε σχέση και με ποιο πρόσωπο θα προταθεί. Το Σύνταγμα της χώρας (το οποίο δεν πρέπει να το επικαλούμαστε όποτε και όπως μας συμφέρει) απαιτεί μέγιστο αριθμό Βουλευτών για την εκλογή Προέδρου και επομένως ωθεί και απαιτεί συναινέσεις από τις πολιτικές δυνάμεις. Βεβαίως στο σημερινό ακραία πολωτικό κλίμα που η εκλογή του Προέδρου εντάσσεται δυστυχώς στα πολιτικά σχέδια των κομμάτων οι διαφωνίες θα θριαμβεύσουν.

Μιλάτε για συνεργασία των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων. Με δεδομένη τη διάσταση απόψεων μεταξύ Δημοκρατικής Παράταξης και Ποταμιού, με ποιόν ταιριάζετε πιο πολύ και μπορείτε να συνεργασθείτε;  

Υποστηρίζω με υπομονή και επιμονή εδώ και 2 χρόνια την ανάγκη συνάντησης όλων των δυνάμεων του δημοκρατικού προοδευτικού χώρου στον οποίο περιλαμβάνονται και η Δημοκρατική Παράταξη και το Ποτάμι. Η ανασυγκρότηση και η ανασύνταξη αυτού του κετακερματισμένου χώρου όχι απλώς θα ισορροπήσει το πολιτικό μας σύστημα, όχι απλώς θα είναι ένα υγιές εμπόδιο στην καταστροφική για τον τόπο ανακύκλωση του νέου πολιτικού δικομματισμού, αλλά θα δώσει και νέα πνοή ανάπτυξης στη χώρα. Η απάντηση λοιπόν είναι ότι οι ΜΕΤΑρρυθμιστές ταιριάζουμε πιο πολύ με την ενότητα του συνόλου του προοδευτικού χώρου.

Πρόσφατα είπατε ότι «είμαστε πολύ κοντά στο να αποφασίσουμε και εμείς ότι είμαστε παρόντες». Τι μπορεί να προσφέρει ένα νέο κόμμα από το μεταρρυθμιστικό χώρο; Με ποιο πολιτικό στίγμα;

Στη Πανελλαδική Σύσκεψη των ΜΕΤΑρρυθμιστών δήλωσα και δεσμεύτηκα μπροστά σε ένα κατάμεστο Γκάζι ότι θα κάνω μέχρι το τέλος ό,τι μπορώ για να πετύχω την μεγάλη εκλογική «ομπρέλα» κάτω από την οποία θα σταθούν όλες οι δυνάμεις του Δημοκρατικού χώρου. Με τη γνώση όμως των δεδομένων δυσκολιών οι οποίες δυστυχώς δεν αφήνουν αυτές τις δυνάμεις να συναντηθούν, δήλωσα επίσης ότι εμείς θα μείνουμε παρόντες μαζί με όσες δυνάμεις είναι σήμερα ώριμες να συμπράξουν. Τώρα για το στίγμα μας, η Ελλάδα δεν θα σταθεί όρθια χωρίς τις αναγκαίες βαθιές μεταρρυθμίσεις

  • στο κράτος – στη Δημόσια Διοίκηση
  • στην Οικονομία
  • στην Παιδεία
  • στην Υγεία
  • στο Ασφαλιστικό σύστημα

Η εξειδίκευση αυτών των μεταρρυθμίσεων και ο συνεχής αγώνας για την επίτευξη τους, αυτό είναι το πολιτικό στίγμα των ΜΕΤΑρρυθμιστών.

Ο κ. Κουβέλης και η ΔΗΜΑΡ σας κατατάσσουν στις «φιλομνημονιακές» δυνάμεις και στους σχηματισμούς «που διαμορφώνονται ερήμην της κοινωνικής πραγματικότητας». Τι απαντάτε; Υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας μεταξύ σας ή έχει κλείσει οριστικά η πόρτα; 

Θα ήθελα αν αυτές οι διατυπώσεις υπάρχουν και αναφέρονται στους ΜΕΤΑρρυθμιστές, να είναι σαφέστερες, δηλαδή να μας ονοματίσουν. Για να μπορέσουμε, αφού βεβαίως γελάσουμε πρώτα με την καρδιά μας, να αφεθούμε μετά στις θλιμμένες μας σκέψεις. Ξέρετε, αν αυτό που έχει μείνει και που σήμερα καταγράφεται ως ΔΗΜΑΡ, ενταχθεί στον πολιτικό παραλογισμό του διαχωρισμού των πολιτικών δυνάμεων σε «μνημονιακές» και «αντιμνημονιακές», έναν διαχωρισμό τον οποίο για χρόνια η ΔΗΜΑΡ, παρότι δεν είχε ψηφίσει κανένα μνημόνιο, θεωρούσε επικίνδυνο και προσπαθούσε να πείσει τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ ότι δεν είναι δυνατόν να δέχονται ότι υπάρχει «αντιμνημονιακό» μέτωπο όταν σ’αυτό δηλώνουν επίσης συμμετέχοντες οι ακροδεξιοί απ΄την μια και οι νεοναζί απ’την άλλη, αν λοιπόν και σ’αυτό έχει μεταλλαχθεί η σημερινή ΔΗΜΑΡ, η απογοήτευση είναι πλήρης.

Ενδιαφέροντα άρθρα

23.05.2023

Μετά τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, τι; του Γ. Βούλγαρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
22.05.2023

Το τέλος του καιροσκοπικού ριζοσπαστισμού, του Β. Βαμβακά

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
31.05.2022

Μεταπολιτική, μεταδημοκρατία, μετακόμματα, του Γ. Σιακαντάρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK