Συνέντευξη στην εφημερίδα Αξία και στη δημοσιογράφο Γεωργία Σαδανά

Μετά την τροπολογία για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, ήρθε η τροπολογία για τα «κόκκινα» δάνεια. Θεωρείτε ότι η κυβέρνηση έχει συντάξει έναν επαρκή οδικό χάρτη για την μετά το Μνημόνιο εποχή;

Δεν αμφισβητώ προσπάθειες κυβερνητικές για να κλείσουν ανοιχτές μαύρες τρύπες ή για να «θεραπευτούν» αρνητικές συνέπειες των μνημονιακών χρόνων. Αλλά αυτά, πέρα από το ότι και τα ίδια δεν είναι επαρκή, δεν συνιστούν πολύ περισσότερο τμήμα ενός σαφούς σχεδίου εξόδου από τη κρίση.

Πρόσφατα καταθέσατε ερώτηση προς τον υπουργό Οικονομικών για τις αντικειμενικές αξίες με άλλους 4 ανεξάρτητους βουλευτές. Θα υπάρξουν και άλλες πρωτοβουλίες σε αυτήν την κατεύθυνση και αν ναι, αποτελούν τη βάση μιας σταθερής συνεργασίας;

Θα προσπαθήσουμε να παρέμβουμε στην διαδικασία του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου και με άλλες ερωτήσεις προς τους Υπουργούς για ζητήματα που εκτιμούμε ότι απασχολούν και πιέζουν σημαντικά τμήματα της κοινωνίας. Οι πέντε ανεξάρτητοι Βουλευτές που συνυπογράψαμε την ερώτηση για τα ακίνητα δεν θέσαμε ως προϋπόθεση για την συνεννόησή μας την οποιαδήποτε πολιτική πλατφόρμα ή έναν κοινό πολιτικό προσανατολισμό για το μέλλον. Είμαστε δημοκρατικοί ανεξάρτητοι Βουλευτές και θέλουμε να έχουμε όσο πιο συλλογικά μπορούμε υπεύθυνη κοινοβουλευτική λειτουργία. Αν αύριο βρεθούμε και σε κοινή πορεία πολιτική ακόμα καλύτερα, αλλά στη σημερινή κοινοβουλευτική μας συνάντηση δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα.

Οι «Μεταρρυθμιστές» πήραν θέση, με αφορμή την πρόσφατη αναταραχή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δεδομένου ότι μετρούν λίγες μόνο ημέρες στην πολιτική σκηνή, πως θα κινηθείτε στο εξής;

Διαμορφώνουμε σε αυτή την φάση την συνολική πολιτική μας παρουσία, παράλληλα με μια οργανωτική προσπάθεια συγκρότησης ενός πανελλαδικού ιστού των «ΜΕΤΑρρυθμιστών». Τώρα ξεκινάμε και οι πρώτες μας κινήσεις εκτιμώ ότι έχουν καλά αποτελέσματα. Θα παρεμβαίνουμε στην πολιτική επικαιρότητα όταν πιστεύουμε ότι έχουμε να πούμε κάτι χρήσιμο. Εγώ επίσης θα πυκνώσω την κοινοβουλευτική μου δραστηριότητα.

Μετά την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, η αναγκαία πλειοψηφία για την Προεδρική εκλογή είναι δυνατή;

Δεν συνδέονται νομίζω τα δύο αυτά ζητήματα. Εγώ π.χ. δεν έδωσα ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση γιατί δεν είμαι υποστηρικτής της πολιτικής της, αλλά πιστεύω ότι η χώρα χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και συναινέσεις για να μπει στη νέα περίοδο. Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή και η αποφυγή στην κρίσιμη φάση που διανύει η χώρα, επανειλημμένων εκλογικών αναμετρήσεων νομίζω ότι είναι αναγκαία.
Βεβαίως, με βάση τα σημερινά δεδομένα εκτιμώ ότι είναι ιδιαιτέρως δύσκολη η συγκέντρωση των 180 ψήφων, όχι όμως αδύνατη.

Η Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη οδεύει προς το πρώτο συνέδριό της τον ερχόμενο Ιανουάριο. Θα επιθυμούσατε να είστε παρών;

Θεωρώ ειλικρινή, καθαρή και επομένως απολύτως σεβαστή – και το εννοώ- την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να διευρύνει τα πολιτικά του σύνορα και να δυναμώσει την πολιτική του επιρροή σε μια περίοδο που έχει γενικώς αποδυναμωθεί. Να μου επιτρέψετε όμως να εκτιμήσω ότι αυτή η θεμιτή πολιτική επιλογή του ΠΑΣΟΚ και των φίλων του δεν είναι αυτό που απαιτεί ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας. Να ανασυγκροτηθεί δηλ. και να συναντηθεί ο ευρύτερος δημοκρατικός χώρος – αυτός που έχει ονομαστεί κεντροαριστερά – στο σύνολό του. Εγώ αυτή την στρατηγική υποστηρίζω εδώ και πολύ καιρό, και εκτιμώ ότι το πρώτο, όπως λέτε, συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης που οργανώνει το ΠΑΣΟΚ δεν απαντά σε αυτή την ανάγκη. Γι αυτό δεν θα είμαι παρών.

Εκτιμάτε ότι η Κεντροαριστερά νοσεί από προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες;

Οι συνθήκες κρίσεις ευνοούν πάντα ακραίες συμπεριφορές, διαμορφώνουν δε και ισχυροποιούν τους πολιτικούς σχηματισμούς της κραυγής και των ισοπεδωτικών πολιτικών. Αυτή είναι η βασική αιτία των δυσκολιών, της υποχώρησης και των παθογενειών που αναπτύσσονται σε όποιον χώρο αναζητά πολιτικές σύνεσης και ευθύνης σε περιόδους έντασης. Αυτό συμβαίνει κυρίως με την Κεντροαριστερά. ‘Ομως υπάρχουν και αυτά που θίγει η ερώτηση δηλαδή αρχηγισμοί, αποκλεισμοί, ιδιοκτησιακές λογικές, φιλοδοξίες. Τα υπάρχοντα σχήματα στον χώρο αυτό είναι δυστυχώς μακριά από τις ευαισθησίες και τις αγωνίες εκατοντάδων χιλιάδων δημοκρατικών πολιτών που αναζητούν τον ενωτικό φορέα που θα τους εκφράσει.

Μιλήσατε δημόσια για την ανάγκη σχηματισμού κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Επιμένετε στο αίτημά σας αυτό;

Βεβαίως. Παρακολουθείτε τελευταία τη συζήτηση που έχει ανοίξει;
Όλοι τώρα μιλάνε με 3-4 όρους στα χείλη. Όλοι! Συναίνεση, συνεννόηση, σταθερότητα! Λέξεις που όταν τις κατέθεσα ως βάση της πρότασής μου στη Βουλή προ ενός μηνός αντιμετωπίστηκαν τότε από πολλούς με αμηχανία ή δυσπιστία.
Τώρα όλοι τις επαναλαμβάνουν, κυβέρνηση αντιπολίτευση, οι πάντες, ο καθένας βέβαια ενταγμένες στο δικό του σχέδιο. Το ότι όμως τις έχουν εντάξει στον πολιτικό τους λόγο είναι η απόδειξη της αναμφισβήτητης αξίας τους.

Θα απορρίπτατε το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας σε μια κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ. Υπό ποιες προϋποθέσεις θα συμμετείχαν οι «Μεταρρυθμιστές» σε μια κυβέρνηση συνεργασίας;

Το έχω δηλώσει καθαρά. Οι ΜΕΤΑρρυθμιστές θα στήριζαν οπωσδήποτε ένα κυβερνητικό σχέδιο υπεύθυνο και ρεαλιστικό για ασφαλή διακυβέρνηση της χώρας και έξοδο από την κρίση. Ακόμα περισσότερο αν ένα τέτοιο σχέδιο το κατέθετε μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Αλλά επαναλαμβάνω, ένα σχέδιο υπεύθυνο και ρεαλιστικό.