Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ
  • Γραπτές Συνεντεύξεις

ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργούν το κακέκτυπο ενός νέου διπολισμού

Συνέντευξη στην εφημερίδα «Η Θεσσαλία» και στον δημοσιογράφο Σωτήρη Λέτσιο   

Σε μια κρίσιμη στιγμή βρίσκεται σήμερα η ΔΗΜΑΡ με τις διαφωνίες στο εσωτερικό της να είναι πλέον στην ημερήσια διάταξη. Οι εξελίξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι διαμορφώνεται μία καθαρή εσωκομματική αντιπολίτευση εν όψει μάλιστα και του συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ τον Δεκέμβριο;

Κοιτάξτε, το κόμματα είναι, ή μάλλον θα έπρεπε να είναι, φορείς παραγωγής πολιτικής, συγκεκριμένων θέσεων και κοινωνικών οραμάτων. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς κριτική σκέψη και διάλογο. Αλίμονο, τα κόμματα δεν είναι και δεν πρέπει να είναι νεκροταφεία ιδεών.

Οι διαφωνίες είναι πλούτος, αναγκαίος και ωφέλιμος πλούτος, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν υπηρετούν προσωπικές ιδιοτέλειες ή ένα αλλότριο πολιτικό σχέδιο. Οπότε, είναι υπερβολή να αποκαλείται αντιπολίτευση όποιος διαφωνεί με την πλειοψηφία – η οποία χθες ήταν διαφορετική και αύριο μπορεί πάλι να διαμορφωθεί με άλλους όρους.

Εκτιμώ, λοιπόν, πως θα διεξαχθεί ένας ουσιαστικός διάλογος σε ένα ζωηρό συνέδριο αλλά – θα το διαπιστώσετε κι εσείς – οι εργασίες του θα ολοκληρωθούν σε απολύτως ενωτική ατμόσφαιρα. Και τονίζω, τονίζω επαναλαμβάνω, το γεγονός ότι ουδείς αμφισβητεί τον Πρόεδρό μας, τον Φώτη Κουβέλη.

Η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ αποκλείει την προοπτική συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ στα πλαίσια ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς. Η στάση αυτή όμως βρίσκει σύμφωνους πιστεύετε τα μέλη και τους ψηφοφόρους του κόμματος;

Ξέρετε, κ. Λέτσιο, είναι συνηθισμένη αστοχία των στελεχών των κομμάτων- των αριστερών περισσότερο- να αισθάνονται με βεβαιότητα ότι οι προσωπικές και οι κομματικές εκτιμήσεις τους απηχούν και τις απόψεις του περίγυρού τους. Επιτρέψτε μου λοιπόν να αποφύγω να κάνω το ίδιο λάθος και να απαντήσω πως σκέφτεται ο κόσμος του κόμματος μου.

Η δική μου γνώμη είναι ότι η Δημοκρατική Αριστερά έχει το ηθικό και ιστορικό πλεονέκτημα συγκριτικά με όλους τους όμορους χώρους και πρέπει να λειτουργήσει ως καταλύτης στη μεγάλη προσπάθεια ανασυγκρότησης του χώρου του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Και, προφανώς, αυτό πρέπει να γίνει διατηρώντας στο ακέραιο την πολιτική και οργανωτική της αυτονομία αλλά και χωρίς αποκλεισμούς και ηγεμονισμούς.

Η ιδανική εκδοχή θα ήταν να συμπορευτούν με κοινό βηματισμό ένας διαφορετικός ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ και πολλές άλλες συλλογικότητες, ομάδες και πρόσωπα. Μπορεί να συγκροτηθεί σε προγραμματική βάση και να αποτελεί την ουσιαστική απάντηση στις συντηρητικές πολιτικές και δυνάμεις. Στην προσπάθεια αυτή αυθεντίες δεν υπάρχουν, ούτε ελίτ.

Δυστυχώς για τη χώρα στην ιδανική αυτή εκδοχή δεν είναι ρεαλιστικό να προσβλέπουμε, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί την προσδοκία της ανεξέλεγκτης εξουσίας. Την επιδιώκει με κάθε τρόπο και πάση θυσία, ακόμη και βασικών αρχών της ανανεωτικής αριστεράς, όπως η ληγμένη για μας συζήτηση περί βίας ή περί συμμετοχής στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Πέραν των εσωτερικών ζητημάτων υπάρχει και το θέμα σύμπραξης με την παρούσα κυβέρνηση. Η πρόσκληση της κ. Μπακογιάννη προς τη ΔΗΜΑΡ για να συμμετάσχει πως αξιολογείται από εσάς;

Η Δημοκρατική Αριστερά αποχώρησε τον Ιούνιο από την κυβέρνηση για λόγους τους οποίους έχει εξηγήσει πολλές φορές. Ανεξαρτήτως της άποψης που έχει ο οποιοσδήποτε για την πειστικότητα ή μη αυτών των λόγων, η ΔΗΜΑΡ σήμερα πορεύεται σε κατεύθυνση αντιπολιτευτική.

Προσωπικά διαφώνησα και εκφράζω επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα αυτής της πορείας μας. Πιστεύω ωστόσο πως θα ήταν απολύτως αναξιόπιστη η ΔΗΜΑΡ, αν προχωρούσε σε μία νέα στροφή και επέλεγε να συμμετάσχει εκ νέου στην ίδια κυβέρνηση, την οποία επί πέντε μήνες αντιπολιτεύεται.

Είπαμε, είμαστε αριστεροί, πιστεύουμε στη δύναμη των συνεργασιών και των προωθητικών συμβιβασμών, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είμαστε δύναμη παντός καιρού, διαθέσιμη υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και προϋποθέσεις.

Η αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την συγκυβέρνηση αποδίδεται στους φόβους απώλειας μεγάλου μέρους από την παρούσα εκλογική της δύναμη ή απλά και μόνο στην διαφωνία για επιμέρους σημεία της κυβερνητικής πολιτικής;

Με βάση τις δημοσκοπήσεις προ της αποχώρησης και μετά από αυτήν, απώλεια μεγάλου μέρους της εκλογικής μας δύναμης υπήρξε λόγω της αποχώρησης, και όχι λόγω της συμμετοχής μας στην κυβέρνηση συνεργασίας. Αυτή δεν είναι προσωπική μου εκτίμηση, είναι το συμπέρασμα των δημοσκοπήσεων.

Άρα, προφανώς, η έξοδός μας από την κυβέρνηση δεν έγινε για να αποκομίσουμε κομματικά οφέλη. Στηρίχτηκε σε πολιτικές διαφορές, σε μείζονα ζητήματα τρόπου συνεργασιών και σεβασμού των τριών κυβερνητικών εταίρων και όχι σε δημοσκοπικά ευρήματα.

Διακρίνετε ότι η ΔΗΜΑΡ βρίσκεται πλέον σε τροχιά προσέγγισης με τον ΣΥΡΙΖΑ, σε αναζήτηση προοπτικής συνεργασίας;

Η ΔΗΜΑΡ έχει ως στρατηγική επιδίωξη την ανασύνθεση του χώρου του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, αυτού που ονομάζουμε Κεντροαριστερά. Αν αυτό το μεγάλο τμήμα της Ελληνικής κοινωνίας, που με βάση όλες τις δημοσκοπήσεις εμφανίζεται χωρίς πολιτική στέγη και φωνή, αποκτήσει ισχυρή πολιτική παρουσία, τότε μόνο θα δημιουργηθούν σοβαρές δυνατότητες για μία συμμαχία προς τα Αριστερά δηλαδή και με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οποιαδήποτε συζήτηση για συνεργασία ΔΗΜΑΡ – ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι απολύτως άκαιρη, αποπροσανατολιστική και επικίνδυνη για το μέλλον της ΔΗΜΑΡ. Πριν απ΄όλα δημιουργεί την ψεύτικη εικόνα ότι η ΔΗΜΑΡ είναι λογιστικό κοινοβουλευτικό συμπλήρωμα προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.

Κυρίως, όμως, διότι ακυρώνει την ιστορία μας, ακυρώνει τους λόγους της ύπαρξής μας. Θεωρώ μάλιστα και παράλογη τη φημολογία περί επιστροφής στον ΣΥΡΙΖΑ, διότι εμείς είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην ενίσχυση του νέου διπολισμού, του κακέκτυπου δικομματισμού, τον οποίο θεωρούμε καταστροφικό για τη χώρα και το λαό μας ενώ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ τον καλλιεργούν καθημερινά.

Είναι η ΔΗΜΑΡ άλλο ένα παλιού τύπου αρχηγικό / προσωποπαγές κόμμα, που στηρίζεται αποκλειστικά στην χαρισματική προσωπικότητα του κ. Κουβέλη, και όπου παραγκωνίζονται οι διαφορετικές θέσεις και απουσιάζει η σύνθεση για μία νέα προωθημένη πολιτική πρόταση;

Η ΔΗΜΑΡ δεν είναι προσωποπαγές κόμμα. Είναι δημοκρατικό κόμμα το οποίο πάντα επιχειρεί να συνθέτει διαφορετικές απόψεις.

Υπογραμμίζεται από πολλούς το ενδεχόμενο οι εσωτερικές αντιπαραθέσεις στη ΔΗΜΑΡ να οδηγήσουν αργά η γρήγορα στην διάσπασή της και στην εξαφάνισή της από τον πολιτικό χάρτη; Είναι ορατό ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
- Δεν υπάρχει θέμα διάσπασης της ΔΗΜΑΡ ούτε αργά ούτε γρήγορα και πολύ περισσότερο δεν υπάρχει καμία πιθανότητα εξαφάνισής της, στο ορατό μέλλον. Δεν λέω ότι είναι νομοτέλεια, λέω ότι η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από τη μετριοπάθεια και την πολιτική λογική μιας ΔΗΜΑΡ. Έχει ανάγκη από ένα αριστερό κόμμα που επενδύει στον κοινοβουλευτισμό και δεν χρησιμοποιεί το Κοινοβούλιο για παραστάσεις. Έχει ανάγκη από ένα αριστερό κόμμα που καλλιεργεί τον σεβασμό στον πολιτικό του αντίπαλο, που δεν χαρακτηρίζει προδότες, χούντα ή κατοχική κυβέρνηση μια εκλεγμένη κυβέρνηση. Έχει ανάγκη από ένα αριστερό κόμμα που δεν περιορίζει την αντιπολιτευτική του τακτική στην καταγγελτική ρητορεία και την ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής αλλά πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις και συνεργάζεται γι΄αυτόν τον στόχο με προσήλωση στη νομιμότητα και κοινωνική ευαισθησία.

Μπορώ να συνεχίσω ως αύριο αυτήν την απαρίθμηση αλλά, βεβαίως, είναι ο λαός ο κυρίαρχος, που θα κρίνει τι του χρειάζεται και τι όχι.

Ελπίζω μόνο να το κάνει με γνώση και συνείδηση.

Ενδιαφέροντα άρθρα

23.05.2023

Μετά τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, τι; του Γ. Βούλγαρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
22.05.2023

Το τέλος του καιροσκοπικού ριζοσπαστισμού, του Β. Βαμβακά

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
31.05.2022

Μεταπολιτική, μεταδημοκρατία, μετακόμματα, του Γ. Σιακαντάρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK