- Γραπτές Συνεντεύξεις
Υπάρχουν συνεργασίες χρήσιμες και επιβεβλημένες και άλλες περιττές ή επικίνδυνες
Συνέντευξη στην εφημερίδα «Η Ελλάδα αύριο» και στη δημοσιογράφο Γιώτα Διαμαντάκη
Κύριε Λυκούδη, το κόμμα σας μετά τις περσινές εκλογές πήρε μέρος στην τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ. Αυτό το σχήμα εκ του αποτελέσματος απέτυχε κι εσείς ρίχνετε τις ευθύνες τις αποτυχίας στα δύο άλλα κόμματα. Μόνο που στις μέρες μας προπατορικό αμάρτημα δεν υπάρχει. Ο όφις δεν μπορεί, πλέον, να εξαπατήσει κανέναν. Ξέρατε με ποιους συνεργάζεστε. Μήπως πρέπει να δείτε βαθύτερα τις ευθύνες σας;
Στην περίπτωση του ελληνικού πολιτικού συστήματος, το λάθος, το αμάρτημα, αν θέλετε να το πούμε αρχαιοελληνικά ή θεολογικά, είναι ότι ελάχιστοι ήσαν οι πολιτικοί που αναζήτησαν το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού.
Προπατορικό αμάρτημα λοιπόν για τη σύγχρονη Ελλάδα είναι η έλλειψη γνώσης για τις συνέπειες των πράξεων σου, είναι το να εξυπηρετείς ομάδες συμφερόντων, μικρών ή μεγάλων, αγνοώντας το δημόσιο συμφέρον, το να κρύβεσαι πίσω από ένα πεισματικό εγώ, λέγοντας «εγώ αυτός είμαι, κι αν σ΄αρέσω».
Το μήνυμα του λαού μας στις προηγούμενες εκλογές ήταν σαφές. Ξεπεράστε τους εαυτούς σας, συνεργαστείτε απορρίπτοντας την αδράνεια. Ο όφις, στην περίπτωσή μας είναι το να συνεχίσουμε την πεπατημένη του πελατειακού παρελθόντος, που μας έφερε ως την πτώχευση.
Για τον λαό που πληρώνει την πολιτική των μνημονίων οι καλές προθέσεις δεν έχουν καμία σημασία. Άλλωστε ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες των προθέσεων. Τι απαντάτε λοιπόν σ' αυτούς τους ανθρώπους που πλήρωσαν και πληρώνουν την πολιτική των μνημονίων όταν εσείς έχετε βάλει την υπογραφή σας κάτω από το τρίτο μνημόνιο, τον νόμο, δηλαδή, 4093 και τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου;
Να σας υπενθυμίσω ότι ούτε υπογράψαμε ούτε υπερψηφίσαμε κανένα μνημόνιο παρά το ότι ήμασταν στην Κυβέρνηση, διότι διαφωνούσαμε με τις αλλαγές στα εργασιακά. Να σας υπενθυμίσω επίσης, ότι η πολιτική λιτότητας επιδείνωσε τις συνέπειες της κρίσης αλλά δεν την προκάλεσε. Αντιθέτως ήταν η κρίση που έφερε τα μνημόνια στη χώρα.
Το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές πως το βλέπετε;
Δεν συνηθίζω να προτρέχω και μάλιστα χωρίς να έχω τα δεδομένα της κάθε χρονικής φάσης. Η απάντηση θα δοθεί μετά τις εκλογές και δεν είναι μονοσήμαντη ούτε αυτονόητη. Υπάρχουν συνεργασίες χρήσιμες και επιβεβλημένες και άλλες περιττές ή επικίνδυνες. Εξαρτώνται όλα από τις συνθήκες κάθε περιόδου.
Το κόμμα σας πάει για συνέδριο τον Δεκέμβριο. Τις θέσεις για το Συνέδριο εσείς τις χαρακτηρίσατε «Βατερλό της λογικής» και «αποθέωση των αντιφάσεων». Μπορείτε να μας κάνετε πιο συγκεκριμένη αυτή την κριτική σας;
«Βατερλώ της λογικής» χαρακτήρισα ένα σημείο των Θέσεων, όχι το σύνολο του κειμένου. Το σημείο όπου κατηγορούμε το ΠΑΣΟΚ ότι «στο όνομα της πολιτικής σταθερότητας υιοθέτησε τη λογική ενός κυβερνητισμού που ακύρωνε τη δημιουργία ενός δυνάμει προοδευτικού πόλου στα πλαίσια της συγκυβέρνησης». Δηλαδή ενώ θεωρούμε ότι μπορούσε να δημιουργηθεί προοδευτικός πόλος με το ΠΑΣΟΚ, όσο συνυπήρχαμε στην κυβέρνηση, λίγο παρακάτω θεωρούμε το ΠΑΣΟΚ νεοφιλελεύθερο και το απορρίπτουμε από το διάλογο της Κεντροαριστεράς. Αυτές τις αντιφάσεις επισημαίνω, τίποτα παραπάνω.
Το κόμμα σας, στις θέσεις για το συνέδριο αντιλαμβάνεται τις συνεργασίες σε ένα πολύ ευρύτερο πλαίσιο από αυτό της ανασυγκρότησης του Σοσιαλδημοκρατικού χώρου ή της λεγόμενης κεντροαριστεράς. Καταρχήν πως βλέπετε να γίνεται η ανασυγκρότηση του σοσιαλδημοκρατικού χώρου; Υπάρχει το κείμενο των «58», το ΠΑΣΟΚ σας πιέζει...
Κανείς δεν μας πιέζει, εκτός από την πραγματικότητα και το χρόνο.
Να ξεκαθαρίσω δε ότι στη ΔΗΜΑΡ διαφωνούμε σ΄αυτό ακριβώς, στο πώς θα ανασυγκροτηθούν οι δυνάμεις του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Το πώς βέβαια συνδέεται και με ένα άλλο ερώτημα. Με ποιους. Αυτά όμως θα τα συζητήσουμε και θα αποφασίσουμε στο Συνέδριό μας.
Προσωπικά πιστεύω ότι η Δημοκρατική Αριστερά έχει ηθικό και ιστορικό πλεονέκτημα έναντι των όμορων χώρων και πρέπει να λειτουργήσει ως καταλύτης στην μεγάλη αυτή προσπάθεια, διατηρώντας στο ακέραιο την πολιτική και οργανωτική της αυτονομία αλλά και χωρίς αποκλεισμούς και ηγεμονισμούς.
Στο κείμενο των θέσεων σας για το Συνέδριο λέτε για τις συνεργασίες: «Η πρόταση δεν αφορά μόνο όσους αναφέρονται στο δημοκρατικό σοσιαλισμό αλλά και σε όλους όσοι συμφωνούν σε ένα πρόγραμμα εξόδου από την κρίση με δημοκρατία και κοινωνική συνοχή». Προφανώς αυτό αφορά σε πολιτικές συμμαχίες όσο διαρκεί η κρίση. Μία δύναμη είναι η ΔΗΜΑΡ που κάνει την πρόταση. Οι άλλες δυνάμεις ποιες είναι; Υπάρχουν; Μπορείτε να τις προσδιορίσετε;
«Έξοδος από την κρίση με δημοκρατία και κοινωνική συνοχή». Σ΄αυτές τις λίγες λέξεις βρίσκονται τα δυο μεγάλα προβλήματα που δημιούργησε η οικονομική και πολιτική πτυχή της κρίσης και οι κίνδυνοι που πρέπει να ξεπεράσουμε. Και υπάρχουν πολλές δυνάμεις, πολιτικές και κοινωνικές, που υιοθετούν αυτόν τον στόχο. Υπάρχουν πολλά πρόσωπα και ενταγμένα σε κόμματα και ανένταχτα.
Υπάρχει κίνδυνος διάσπασης της ΔΗΜΑΡ ιδιαίτερα μετά τον τελευταίο διχασμό στην πορεία προς το συνέδριο;
Πού τον είδατε το διχασμό; Επειδή διαφωνούμε; Από τη διαφωνία ως το διχασμό η απόσταση είναι τεράστια.
Κόμμα είμαστε, και μάλιστα δημοκρατικό κόμμα. Είμαστε δηλαδή φορέας παραγωγής πολιτικής, συγκεκριμένων θέσεων και κοινωνικών οραμάτων. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί, αν οι άνθρωποι, τα μέλη μας δεν σκέφτονται κριτικά και δεν συνδιαλέγονται ελεύθερα. Αλίμονο, τα κόμματα δεν είναι και δεν πρέπει να είναι νεκροταφεία ιδεών.
Οι διαφωνίες είναι πλούτος, αναγκαίος και ωφέλιμος πλούτος, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν υπηρετούν προσωπικές ιδιοτέλειες ή ένα αλλότριο πολιτικό σχέδιο. Κανένας απολύτως κίνδυνος ρήξης, διχασμού ή διάσπασης δεν υπάρχει. Η ΔΗΜΑΡ θα βγει από το Συνέδριο πιο ενωμένη από ποτέ.
Δημοσκοπικά δεν πάτε καλά. Βλέπετε δυνατότητες αντιστροφής αυτής της πορείας;
Με βεβαιότητα! Η ΔΗΜΑΡ στο συνέδριό της θα αποσαφηνίσει το πολιτικό της στίγμα και θα αποκαταστήσει μια δυναμική που θα τη συνδέσει με μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας.
Όποτε κι αν διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές, θα εκπλήξουμε, απογοητεύοντας τις προσδοκίες όλων εκείνων οι οποίοι θεωρούν ότι μπορούν να εκμεταλλευτούν προς όφελός τους τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ΔΗΜΑΡ. Διότι η ελληνική κοινωνία, και το πολιτικό μας σύστημα έχουν ανάγκη από τη μετριοπάθεια και την πολιτική λογική μιας ΔΗΜΑΡ. Έχουν ανάγκη από ένα αριστερό κόμμα που επενδύει στον κοινοβουλευτισμό και δεν χρησιμοποιεί το Κοινοβούλιο για παραστάσεις, που σέβεται τους πολιτικούς του αντιπάλους, που μπορεί να συνεργάζεται. Έχουν ανάγκη από ένα αριστερό κόμμα που δεν περιορίζει την αντιπολιτευτική του τακτική στην καταγγελτική ρητορεία και την ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής αλλά πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις και συνεργάζεται γι΄αυτόν τον στόχο με προσήλωση στη νομιμότητα και με κοινωνική ευαισθησία.