Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ
  • Γραπτές Συνεντεύξεις

Το ΟΧΙ σημαίνει απομόνωση, χρεοκοπία και δραχμή


Συνέντευξη στην Ημερησία και στον Δημήτρη Τσιούφο

Κύριε Λυκούδη, τι ακριβώς θα ψηφίσουν οι πολίτες την Κυριακή; Ναι ή όχι στην πρόταση των δανειστών, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση, ή την παραμονή ή την έξοδο της χώρας στην Ευρώπη και στην Ευρωζώνη;

Διερωτώμαι κι εγώ. Είναι σαφές πως δεν πρόκειται για κάποια «πρόταση» των δανειστών, που άλλωστε στην πραγματικότητα έχει αποσυρθεί. Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονταν. Προφανώς ήταν προσχηματικές από πλευράς κυβέρνησης εξ ου και η μονομερής αποχώρηση και ο αιφνιδιασμός. Η κυβέρνηση προσπαθεί, μαστιγώνοντας τα εθνικιστικά αντανακλαστικά, να παραπλανήσει για μια ακόμη φορά τους εκλογείς σχετικά με το πραγματικό ερώτημα του Δημοψηφίσματος στο οποίο επίσης προσφεύγει με οφθαλμοφανείς αντι-δημοκρατικές μεθοδεύσεις που θυμίζουν άλλες, ζοφερές εποχές. Πρόκειται περί φαρσοκωμωδίας. Υποτιμά τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού. Είναι δε ντροπή για την Αριστερά να προσμετρά στο υπεροπτικό της «όχι» και τις ψήφους της εγκληματικής οργάνωσης της Χ.Α. Ιστορική ντροπή, απαράδεκτη και ασυγχώρητη.

Το ερώτημα του Δημοψηφίσματος είναι ξεκάθαρο: ΝΑΙ, σημαίνει ΝΑΙ στην Ευρώπη, ΝΑΙ στο ευρώ, ΝΑΙ στην Ελλάδα. ΟΧΙ σημαίνει έξοδος από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τόσο απλό.

 

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι ένα ισχυρό “όχι” θα ισχυροποιήσει τη θέση της απέναντι στους εταίρους, ώστε να μπορέσει να πετύχει μια καλύτερη συμφωνία. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη;

Πρόκειται και πάλι για πλάνη οικτρά στο μήκος κύματος του εθνικού τσαμπουκά που στην ουσία υποκρύπτει δειλία, ανευθυνότητα και πινάκιο επαιτείας νέων δανεικών για να χρηματοδοτηθούν δοκιμασμένες και αποτυχημένες φαντασιώσεις και ιδεοληψίες. Οι εταίροι μας ήδη έχουν ερμηνεύσει και το ΝΑΙ και το ΟΧΙ.

Το ΟΧΙ σημαίνει πλήρη απομόνωση, χρεοκοπία και δραχμή με όλες τις καταστροφικές συνέπειες, μικρή και πικρή γεύση από τις οποίες δοκιμάζουν τώρα οι πολίτες μέσα σε πανικό και φόβο. Είναι αυτές εικόνες υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας ή ντροπής; Η κυβέρνηση φέρει ακέραια την ευθύνη. Δεν αποκλείεται ο όλεθρος να είναι πιο κοντά από όσο νομίζουμε.

 

Μπορεί μετά από ένα “όχι” να επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με τους εταίρους ή αν αυτή είναι η απόφαση των πολιτών κλείνει οριστικά κάθε προοπτική συνεννόησης με την Ευρώπη; 

Δεν μπορώ εκ προοιμίου να αποκλείσω την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Αυτό, όμως, που μετά βεβαιότητας μπορώ να εκτιμήσω είναι ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η διαπραγματευτική θέση της χώρας θα είναι απείρως δυσμενέστερη σε σχέση με τη σημερινή, όντας εκτός προγράμματος, με καταρρακωμένο χρηματοπιστωτικό τομέα και ημιθανή οικονομία.

 

Που κατά την άποψή σας θα οδηγήσει τη χώρα ένα “όχι” την Κυριακή;

Θα οδηγήσει σε πολλαπλά αδιέξοδα, σε μια πορεία οικονομικής κατάρρευσης, σήψης και παρακμής που στο τέλος της δεν θα υπάρχουν παρά ερείπια και «ηρωικά πτώματα» συνταξιούχων, ανέργων, αποδεκατισμένων μικρο-μεσαίων και εξαθλιωμένων πολιτών που για μια ακόμη φορά θα έχουν παραπλανηθεί από τους κυνικούς έμπορους της ελπίδας, της αξιοπρέπειας, της υπερηφάνειας και των ψευδαισθήσεων. Η νέα οικτρή διάψευση φοβάμαι ότι θα πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες και επικίνδυνες πολιτικές εξελίξεις.

 

Συμφωνείται με όσους υποστηρίζουν  ότι η απόφαση του Αλ. Τσίπρα να προχωρήσει σε δημοψήφισμα ήταν μια προειλημμένη απόφαση και πως ο πραγματικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να οδηγήσει στη δραχμή;

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τις αρχικές προθέσεις του κ. Τσίπρα ή τις πολλαπλές μεταμορφώσεις της. Το αν ήταν προμελετημένο έγκλημα παραμένει ερωτηματικό. Αυτό που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα. Κι αυτό  δείχνει ότι οι πολιτικές του επιλογές,  οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια εκτός ευρώ και Ευρώπης, στη δραχμή και την εξαθλίωση των πολιτών, «ελαφρώς χειρότερα από τη Ζιμπάμπουε», όπως προειδοποίησε έγκαιρα και ο κ. Χρυσογόνος, Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Γι αυτό πρέπει να ορθώσουμε το αδιαπέραστο φράγμα του ΝΑΙ.

 

Μπορούσε η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός να αποδεχθεί μια πολύ “βαριά” και επώδυνη συμφωνία; Μήπως βάρυνε στην απόφασή του ο διχασμός που υπήρχε στον ΣΥΡΙΖΑ και ο κίνδυνος μιας βαθιάς διάσπασης του κόμματός του; 

Η κυβέρνηση του αριστεροδεξιού συνονθυλεύματος κατεδάφισε τάχιστα ό, τι θετικό βρήκε ως αποτέλεσμα των θυσιών των πολιτών και στη συνέχεια έριξε «υπερηφάνως» την οικονομία στα βράχια. Αυτοπαγιδεύτηκε και αυτό-εγκλωβίστηκε και τώρα μας ζητάει τα ρέστα για τα δικά της κομματικά αδιέξοδα. Ο ίδια πρότεινε μια «βαριά» συμφωνία 8 δις. ευρώ με το 90% περίπου γεμάτη φόρους, υφεσιακή και αντιαναπτυξιακή, χωρίς ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις.

Έχω επανειλημμένα υπογραμμίσει ότι άλλο η λιτότητα κι άλλο η λιμοκτονία. Άλλο η σχετική φτώχεια και αποστέρηση εντός Ευρώπης, άλλο η εξαθλίωση τύπου υπο-Σαχάριας χώρας. Ας έχουμε επί τέλους μια αίσθηση αναλογίας. Γι αυτό επιμέναμε ότι μια δύσκολη, έστω και κακή συμφωνία είναι προτιμότερη από μια μη συμφωνία. Η πρώτη παλεύεται και διορθώνεται. Η απουσία, όμως, συμφωνίας οδηγεί στον γκρεμό με ηρωικά ου μην αλλά πένθιμα άσματα.

Είναι προφανές ότι ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ προτίμησαν το κόμμα από τη χώρα. Κι αυτό, αργά ή γρήγορα, ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να τους το συγχωρήσει. Θα το πληρώσουν ακριβά.

 

Γιατί “ναι” την Κυριακή; Δεν φοβάστε ότι κάποιοι θα σας κατηγορήσουν για υποταγή στις “ορέξεις” των σκληρών της Ευρώπης;

Εγώ να φοβηθώ; Αναλαμβάνω πάντα, χωρίς φόβο και πάθος, την ευθύνη των απόψεών μου. Άλλοι κρύβονται και ψελλίζουν σαν μικρά παιδιά. Κοιτάξτε. Η πατρίδα μας είναι μια για όλους. Όλοι είμαστε συγκάτοικοι σε αυτή τη χώρα. Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για τη ευημερία και την ασφάλειά της. Εγώ, δεν αμφισβητώ τον πατριωτισμό κανενός, αλλά δεν επιτρέπω σε κανέναν να αμφισβητήσει τον δικό μου. Όλα τα άλλα είναι ανήθικη, διχαστική και μαύρη προπαγάνδα.

 

Τι κατά την άποψή σας θα συμβεί τη Δευτέρα αν οι πολίτες πουν “ναι” την Κυριακή; Μπορεί να σταθεί η σημερινή κυβέρνηση; Μπορεί να υπάρξει κυβερνητική λύση από την παρούσα Βουλή ή η προκήρυξη εκλογών θα είναι αναπόφευκτη;

Ο πρωθυπουργός, αφού αρχικά μας είπε ότι θα σεβαστεί τη ετυμηγορία του ελληνικού λαού σε λίγες μέρες έκανε μια από τις γνωστές «στροφές» του υπαινισσόμενος ότι δεν μπορεί να σταθεί σε περίπτωση ΝΑΙ. Κατά συνέπεια, εάν θα προσφύγει εκ νέου σε εκλογές εν μέσω συνολικής κατάρρευσης της χώρας ή θα επιδιώξει μια στοιχειώδη εθνική συνεννόηση εξαρτάται από τη δική επιλογή και ευθύνη.

 

Το γεγονός ότι τα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης (ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ) υποστηρίζουν με την ίδια επιχειρηματολογία το “ναι” δημιουργεί προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός κοινού μετώπου στην περίπτωση προκήρυξης πρόωρων εκλογών;

Δεν πρέπει να σπεύδει κανείς σε πρόωρες υποθέσεις. Αυτή τη στιγμή δίνουμε μια μεγάλη μάχη που πρέπει να την κερδίσει η πατρίδα μας. Προέχει απόλυτα και καθοριστικά η κινητοποίηση και η ενότητα όλων των πολιτών ανεξάρτητα από την κομματική τους ένταξη σε μια πανστρατιά για να νικήσει καθαρά το ΝΑΙ στην Ευρώπη. Κι εδώ έχουν θέση και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ που τάσσονται υπέρ του ευρώ και της Ευρώπης και αντιλαμβάνονται τους κινδύνους. Δεν είναι κομματικό το θέμα. Είναι βαθύτατα εθνικό και πατριωτικό για να μην επιτρέψουμε την τύφλωση που μας οδηγεί σε μαζική αυτοκτονία και αυτοκαταστροφή.

Από τη μαζική προσέλευση των πολιτών που θέλουν την Ελλάδα στην Ευρώπη κι όχι στο περιθώριο των Βαλκανίων, όχι μια λοιδορούμενη, ανίσχυρη και ανυπεράσπιστη Μπανανία, ευάλωτη χωρίς συμμάχους και φίλους θα κριθεί και το αποτέλεσμα του φαιδρού αυτού Δημοψηφίσματος. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να υφαρπάξουν την ψήφο των πολιτών. Διότι, τότε δεν θα υπάρξει δρόμος επιστροφής.

Ενδιαφέροντα άρθρα

23.05.2023

Μετά τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, τι; του Γ. Βούλγαρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
22.05.2023

Το τέλος του καιροσκοπικού ριζοσπαστισμού, του Β. Βαμβακά

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
31.05.2022

Μεταπολιτική, μεταδημοκρατία, μετακόμματα, του Γ. Σιακαντάρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK