- Ομιλίες
Ομιλία στην κ.ο. του Ποταμιού για τη διακυβέρνηση της χώρας και το σεβασμό στους θεσμούς
Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι,
Η δική μου παρέμβαση στη σημερινή μας συνάντηση θα επικεντρωθεί στο θεμελιώδες ζήτημα της διακυβέρνησης της χώρας και του σεβασμού των θεσμών της. Διότι, το πώς κυβερνάται μια χώρα δείχνει πάντοτε ανάγλυφα το επίπεδο της πολιτικής, θεσμικής και πολιτισμικής της ωριμότητας. Δείχνει πάνω από όλα την ποιότητα των σύγχρονων κοινοβουλευτικών και δημοκρατικών πολιτευμάτων, όπως αναπτύχθηκαν στις προηγμένες δυτικές και ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων οι συνταγματικοί νομοθέτες και η πολιτική μας διαδρομή στη μεταπολίτευση φιλοδόξησαν να κατατάξουν και τη δική μας χώρα.
Όμως, πέρα από τα κείμενα, καθοριστικό ρόλο για την ποιότητα του πολιτεύματος και των θεσμών του, διαδραματίζει το κυβερνάν, το πώς δηλαδή κυβερνάς, διότι συν τοις άλλοις, δημιουργεί πρότυπα πολιτικής πράξης, ήθους, αρετής και συμπεριφοράς για τους ίδιους τους πολίτες. Το κυβερνάν στις δημοκρατίες εμπεριέχει και μια καθοριστική διάσταση πολιτικής παιδείας και εκ-παίδευσης των πολιτών στα κοινά με τη συμμετοχή τους στο πλαίσιο των νόμων.
Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι,
Έκανα τη μικρή αυτή Εισαγωγή σε αυτονόητες αρχές για να υπογραμμίσω το γεγονός ότι ουδέποτε στην περίοδο μετά την κατάρρευση της δικτατορίας το 1974 η χώρα κυβερνήθηκε τόσο προβληματικά, από μια κυβέρνηση που δείχνει βαθύτατη περιφρόνηση απέναντι στις θεσμικές κατακτήσεις της περιόδου αυτής. Από μια κυβέρνηση που συγκαλύπτει με θράσος και απάτες επικοινωνιακού χαρακτήρα όχι μόνο την παντελή έλλειψη σχεδίου και προγράμματος διακυβέρνησης με την ανερμάτιστη πορεία της, αλλά και καθεστωτικές επιδιώξεις.
Όχι ότι όλα έβαιναν καλώς με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Είχαμε πολλές περιπτώσεις θεσμικών παραβάσεων και ευτελούς διακυβέρνησης. Άλλοι βεβαίως θα έπρεπε να απολογηθούν για όλα αυτά. Ωστόσο, σήμερα, το κακό έχει παραγίνει και εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τους θεσμούς από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ . Θα σταθώ μόνο σε ορισμένους τομείς που δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος.
·Το Νομοθετείν: μου προξενεί βαθύτατη λύπη και ανησυχία ο τρόπος με τον οποίο η σημερινή κυβέρνηση διεξάγει το νομοθετικό της έργο. Ο Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας, ο αγαπητός φίλος Παναγιώτης Καρκατσούλης συγκέντρωσε ορισμένα ενδεικτικά στοιχεία. Οι κυβερνήσεις του κ. Τσίπρα έχουν εκδώσει μέσα σε ένα χρόνο 34 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και Πράξεις του Υπουργικού Συμβουλίου, ήτοι ποσοστό 34% του συνολικού νομοθετικού έργου. Για τη σύγκριση η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε εκδώσει έξη (ποσοστό 2.88%), η κυβέρνηση Παπαδήμου 7 (ποσοστό 12%) και η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου 33 (ποσοστό13.2%) στα 2 χρόνια που κυβέρνησε. Η σύγκριση είναι συντριπτική. Η χώρα κυβερνάται ωσάν να ήταν σε μια διαρκή κατάσταση εκτάκτου ανάγκης Στις διάφορες Πράξεις παρεισφρέουν απίθανες, άσχετες διατάξεις. Οι άσχετες τροπολογίες πέφτουν σαν βροχή. Πολλά Σχέδια Νόμου έρχονται στη Βουλή χωρίς την αναγκαία συνοδευτική έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους. Τα κατεπείγοντα οργιάζουν.
Ας φέρουμε στη μνήμη μας, που συνήθως είναι σκοπίμως ελλειπτική και με πολλά κενά για τους κυβερνώντες, ότι οι νομοθετικές αυτές πρακτικές, που κατά το Σύνταγμα αφορούν αποκλειστικά «σε έκτακτες και εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης» καταστάσεις, είχαν αποτελέσει αντικείμενο σφοδρότατης κριτικής εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Ο κ. Τσίπρας τις είχε χαρακτηρίσει ως «συρρίκνωση της Δημοκρατίας» (5/12/12). Ο κ. Βούτσης ως «χουντικής έμπνευσης» (11/12/12), ενώ ο κ. Παπαδημούλης ως «ξεφτίλα» για μια ευρωπαϊκή χώρα (10/4/2013). Η αμετροέπεια των λόγων τους έρχεται τώρα ως μπούμερανγκ να εξαλείψει κάθε ίχνος αξιοπιστίας που έχει εναπομείνει και να ευτελίσει ακόμα περισσότερο τον πολιτικό τους λόγο. Δεν αισθάνονται καμιά ανάγκη αυτο-κριτικής. Δεν τολμούν να ψελλίσουν μια κάποια μεταμέλεια. Η κυβέρνηση περιφρονεί τους νομοθετικούς θεσμούς και το Σώμα και καταρρακώνει κλασσικές πλευρές της κοινοβουλευτικής διαδικασίας για να μην υπομνήσω την ιλαροτραγική προεδρία της Βουλής στην προηγούμενη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ.
·Οι Ανεξάρτητες Αρχές: Χτίστηκαν με πολύ κόπο σταδιακά για να δημιουργήσουν εκείνες τις δομές που θα διασφάλιζαν την ανεξάρτητη από τη σιδηρά λαβή της κυβέρνησης δράση προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος. Γνωρίζουμε τι έγινε με το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης ούτως ώστε ο παντοδύναμος Υπουργός να ελέγχει πλέον τις τηλεοπτικές άδειες. Οι γάτες των Ιμαλαίων είναι πολλές. Και καραδοκούν. Προφανώς δεν πρόκειται να σωπάσουν. Ψάχνεις σήμερα να βρεις ανεξάρτητες αρχές όπως η Προστασία Δεδομένων προσωπικού Χαρακτήρα, η Διασφάλιση του Απορρήτου των Επικοινωνιών, το Ανωτάτο Συμβούλιο Επιλογής προσωπικού (ΑΣΕΠ), ο Συνήγορος του Πολίτη. Ό, τι δεν μπορεί να ελέγξει η κυβέρνηση το κομματιάζει, το ακρωτηριάζει για να το ανασυστήσει με τους δικούς της πειθήνιους κομματικούς «υπαλλήλους».
·Η Δικαιοσύνη: Διέρχεται βαθύτατη κρίση. Οι καταστάσεις είναι κυριολεκτικά πρωτοφανείς. Η Πρόεδρος Ανωτάτου Δικαστηρίου εγκαλεί πολίτη για έκφραση γνώμης και κριτικής σε πολιτική της πρωτοβουλία και εμμένει παρά την κατακραυγή της πλειονότητας του νομικού κόσμου της χώρας. Η Ένωση Δικαστικών και Εισαγγελέων επιχειρεί απροκάλυπτη πολιτική παρέμβαση κατά παραβίαση του Συντάγματος. Υψηλόβαθμη εισαγγελική λειτουργός καταγγέλλει τον Αναπληρωτή Υπουργό Δικαιοσύνης για παρεμβάσεις στο έργο της και απειλές για υπόθεση που νομίμως χειριζόταν. Η πειθαρχική σπάθη επικρέμαται της κεφαλής Δικαστών με ανεξαρτησία γνώμης. Πρόκειται για θλιβερά φαινόμενα. Δεν τιμούν την κυβέρνηση. Δεν τιμούν τους δημοκρατικούς μας θεσμούς που με τόσο κόπο και θυσίες χτίσαμε. Δεν τιμούν το θεσμό της Δικαιοσύνης.
Απαιτούμε να εμφανιστούν ενώπιον της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας οι υπεύθυνοι της απαράδεκτης αυτής κατάστασης. Καλούμε την ηγεσία της Δικαιοσύνης να αρθεί στο ύψος των υψηλών καθηκόντων της και να τιμήσει τον όρκο της αψηφώντας τις πολιτικές παρεμβάσεις.
·Το Κομματικό Κράτος: η κυβέρνηση εδώ και ένα χρόνο το χτίζει μεθοδικά. Αδιαφορεί για τη γενική κατακραυγή. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι ο κομματικός διαμοιρασμός των λαφύρων της εξουσίας. Γι αυτό έχει στήσει μεθοδικά βιομηχανία διορισμών μετακλητών υπαλλήλων. Ο νεποτισμός αποτελεί πια μεγάλη πρόκληση. Εκατοντάδες Επιτροπές, πέραν των άχρηστων υπαρχόντων, στήνονται για να διοριστούν «ημέτεροι». Έχουν αναβιώσει όλες οι αποκρουστικές πτυχές του πελατειακού-κομματικού κράτους, οι χειρότερες παλαιοκομματικές πρακτικές.
Κι όλα αυτά, φίλες και φίλοι, από μια κυβέρνηση που ψευδώς επικαλείται την «Αριστερά» ενώ δεν έχει κρατήσει βασικά στοιχεία της Αριστεράς για την οποία παλέψαμε πολλοί (και μαζί τους) για πολλά χρόνια. Πρόκειται για μια παρωχημένη παράταξη, με εμφανή την πλήρη χρεοκοπία και κατάρρευση του συστήματος των ιδεών της με μόνο της όπλο την οργιώδη προπαγάνδα. Είναι ο μόνος τομέας στον οποίο έχει να επιδείξει κάποιες επιτυχίες.
Πρόκειται δυστυχώς για εκφυλισμό των ιδεών της Αριστεράς.
Διότι, κατά τα άλλα, τα πάντα γύρω μας καταρρέουν και η χώρα βρίσκεται ενώπιον σοβαρών κινδύνων που απειλούν την ίδια της την υπόσταση και τις κατακτήσεις της. Είναι δε τραγικό να παρατηρείς την Κυβέρνηση να ασχολείται με τις φαντασιώσεις της και να αυτο-τροφοδοτεί τον κυνισμό της. Να υπόσχεται τα μεγάλα ενώ δεν μπορεί ούτε τα μικρά να κάνει.
Θα πρέπει να κρούσουμε ηχηρά τον κώδωνα του κινδύνου. Η κυβέρνηση όχι μόνο διαπνέεται από μια αυταρχική νοοτροπία αλλά στην πράξη κατολισθαίνει καθημερινά και σε καθεστωτικές πρακτικές. Αντί να ενδυναμώσει το κύρος και την αξιοπιστία των πολιτικών και κρατικών θεσμών, τους υπονομεύει. Θέλει να χτίσει το δικό της καθεστώς και τη δική της διαπλοκή. Γι αυτό και το κράτος καταρρέει.
Πρόκειται για μια κυβέρνηση που βυθίζει τη χώρα στην παρακμή παραδομένη στις αυταπάτες που δημιουργούν οι ιδεοληψίες πολλών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και ο εθνολαϊκισμός των ακραίων δεξιών συνεργατών της.
Δυστυχώς έτσι φαίνεται ότι θα συνεχίσει.