Άκουε πολλά, λάλει καίρια.
Άκουε πολλά, λάλει καίρια.
Του Σπύρου Λυκούδη
Η χώρα διέρχεται μια από τις πιο κρίσιμες καμπές στην μεταπολιτευτική της περίοδο.
Τα αλλεπάλληλα κύματα του κορωνοϊού δύσκολα δαμάζονται.
Άλλη μια θλιβερή είδηση.
Πέθανε η Εύα Κοταμανίδου.
Η Εύα μας.
Η αγαπημένη μας συντρόφισσα. Η λατρεμένη φίλη μας. Η έξοχη ηθοποιός. Η σπουδαία Ελληνίδα. Το θέατρο πενθεί.
Η Ανανεωτική Αριστερά στην οποία έμεινε πιστή μέχρι το τέλος πενθεί.
Αντίο Εύα.
Σ.Λ.
Θλιβερό ήρθε το μαντάτο. Πέθανε σήμερα ο Πέτρος Κουναλάκης.
Ο καλός μας σύντροφος, ο ακριβός μας φίλος, ο συναγωνιστής μας, ο συνοδοιπόρος μας στους πολύχρονους αγώνες του αριστερού κινήματος δεν θα είναι πια κοντά μας.
Ο δικός μας άνθρωπος που μέχρι το τέλος στάθηκε όρθιος και συνεπής στις μεγάλες αξίες της Ανανεωτικής Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς θα μας λείψει πολύ.
Θα μας λείψει η πολιτική του σοφία αλλά και το χιούμορ του, η παρέα του, η δημιουργική παρουσία του στις συναντήσεις μας.
Θα είμαστε πολύ φτωχότεροι χωρίς τον Πετρή.
Σ.Λ.
Του Σπύρου Λυκούδη
7 Οκτωβρίου 2020. Μια μέρα σταθμός στη νεότερη ελληνική ιστορία. Η ημέρα που η Ελληνική Δικαιοσύνη χαρακτήρισε το νέο-ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής εγκληματική οργάνωση, κήρυξε ένοχη για τη διεύθυνση και λειτουργία της την πολιτική της ηγεσία και ένοχους για δολοφονίες, ξυλοδαρμούς και άλλες βιαιότητες τον εκτελεστικό της πυρήνα, τους μικρονοϊκούς δηλαδή τραμπούκους που δυστυχώς μέσα σε μια απαράδεκτη κοινωνική και πολιτική – τουλάχιστον στην πρώτη φάση – ανοχή, έκαναν πράξη με τυφλό φανατισμό το κήρυγμα μίσους και βίας που εξέπεμπε.