Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ

Άρθρα-Δηλώσεις

Του Σπύρου Λυκούδη


Γεννήθηκα στο Μεταξουργείο. Μεγάλωσα στις γειτονιές της Αθήνας. Πήγα Γυμνάσιο στην Πλάκα. Αποφοίτησα από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τότε, στην εποχή που όλοι πάλευαν για το μεροκάματο, για μια καλύτερη ζωή, για περισσότερη δημοκρατία και ελευθερία ή έπαιρναν το δρόμο της ξενιτιάς, ως μετανάστες. Κι εμείς, νέοι τότε, επηρεασμένοι από τα μεγάλα ιδεολογικά, πολιτικά και πολιτιστικά ρεύματα σε Αμερική και Ευρώπη, έχοντας ακόμη νωπές τις εμφύλιες πληγές, θέλαμε μια Ελλάδα αντάξια της ιστορίας και του πολιτισμού της, σύγχρονη, δημοκρατική, προοδευτική, ευημερούσα μέσα στην οικογένεια των προηγμένων χωρών.

Του Σπύρου Λυκούδη


Το ΠΟΤΑΜΙ είναι ένα νέο πολιτικό κίνημα. Στις Ευρωεκλογές τον περασμένο Μάιο συγκέντρωσε σχεδόν το 7%  των ψήφων, πολιτικός άθλος για ένα κόμμα μόλις 88 ημερών. Δείγμα, όμως, της δίψας του κόσμου για κάτι νέο στον δημοκρατικό, μεταρρυθμιστικό και προοδευτικού χώρο.
Σήμερα, οι πολίτες το εμπιστεύονται και πάλι στις βουλευτικές εκλογές. Είναι σταθερά τρίτο σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Το ρεύμα του δυναμώνει και ενισχύεται. Κι αυτό ήταν το νόημα της, δικής μας συνεργασίας με το Ποτάμι. Να βοηθήσουμε ώστε να γίνει πιο ορμητικό.

Του Σπύρου Λυκούδη


Άπαντες πλέον γνωρίζουν ότι όσο πιο ισχυρό θα βγει από τις εκλογές το ΠΟΤΑΜΙ τόσο πιο δυνατό και αποφασιστικό θα είναι το δικό του στίγμα σε ενδεχόμενο κυβερνητικό σχήμα. Θα αποτελέσει έναν δυναμικό διαμορφωτή εξελίξεων και όχι κάποιο κομματικό συμπλήρωμα, ως «άλλοθι». Στόχος δεν είναι οι καρέκλες αλλά η πολιτική κατεύθυνση, για να μην πέσουμε ξανά στα βράχια, για να μην επαναληφθούν τα σφάλματα του παρελθόντος. Για να διορθωθούν οι ανισότητες και οι αδικίες που έχει επιφέρει η λιτότητα, για να δημιουργηθούν δουλειές, για να μειωθεί η ανεργία, για να απλωθεί το δίχτυ της κοινωνικής προστασίας παντού όπου υπάρχει ανάγκη για την αξιοπρεπή διαβίωση και την κοινωνική συνοχή.

Θέλουμε να βγάλουμε τη χώρα μας από το τέλμα, τα αδιέξοδα και τα ψεύτικα διλήμματα των αχαλίνωτων αριστερών και δεξιών λαϊκιστών. Των έμπορων ελπίδων και των πολιτικών του χτες, που έχουν ένα και μοναδικό κοινό στόχο:  τη λεία της εξουσίας, τη λεηλασία του κράτους από τις διάφορες κομματικές, συνδικαλιστικές και κρατικές συντεχνίες και διαπλεκόμενα συμφέροντα, τόσο τα σημερινά όσο κι αυτά που έχουν μετοικίσει. Αποτελούν τις όψεις του ίδιου νομίσματος. Δεν μας πρέπει η επιλογή μεταξύ του μέτριου, του κακού και του χειρότερου, αλλά του νέου, του ρηξικέλευθου και του καλύτερου που νομίζουμε ότι εκπροσωπούμε όλοι όσοι δίνουμε την μάχη με το Ποτάμι.

Ενδιαφέροντα άρθρα

23.05.2023

Μετά τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, τι; του Γ. Βούλγαρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
22.05.2023

Το τέλος του καιροσκοπικού ριζοσπαστισμού, του Β. Βαμβακά

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
31.05.2022

Μεταπολιτική, μεταδημοκρατία, μετακόμματα, του Γ. Σιακαντάρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK