Κύριε Λυκούδη, θα πάτε σήμερα στην εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου της κυρίας Κοππά;

Έχω μια συνεδρίαση της επιτροπής στην οποία μετέχω στη Βουλή και δεν θα μπορώ να είμαι στην παρουσίαση.

Περιμένετε στήριξη στη Δημοκρατική Αριστερά από τον κ. Παπανδρέου;

Δεν γνωρίζω αν υπάρχει τέτοιος πολιτικός σχεδιασμός στην εκδήλωση ή τέτοια προσμονή γενικώς. Εκλαμβάνω την εκδήλωση ως αυτή που δείχνει. Δηλαδή, την παρουσίαση ενός βιβλίου. Ειλικρινά δεν ξέρω αν υπάρχει γενικότερος σχεδιασμός, διότι εγώ δεν γνώριζα την εκδήλωση με αυτή τη σύνθεση. Από τις εφημερίδες την έμαθα και ότι θα παρευρίσκεται και ο κ. Παπανδρέου. Δεν ξέρω αν υπάρχουν γενικότερες πολιτικές σκέψεις στο κόμμα μου ή άλλοι σχεδιασμοί».

Ένας πρώην πρωθυπουργός αποφασίζει να παραστεί σε μια εκδήλωση κόμματος που δεν είναι το δικό του, παρουσία ενός πολιτικού αρχηγού. Η πολιτική είναι η τέχνη των συμβολισμών, έλεγε ο Φρανσουά Μιτεράν, και η παρουσία ενός πρώην πρωθυπουργού είναι πολύ υψηλού πολιτικού συμβολισμού, όπως και η απόφαση να προσκληθεί, όπως και η κοινή εμφάνιση μεταξύ δύο πολιτικών αρχηγών, τέσσερις εβδομάδες πριν από τις κάλπες. Κρατώ το γεγονός ότι δεν γνωρίζατε για αυτή την εκδήλωση, συμπεράσματα όμως δεν βγάζετε και εσείς;

Δεν θα μπορούσα να αρνηθώ τα στοιχεία που λέτε. Θα ήμουν αφελής, πρόχειρος και επιφανειακός αν δεν σκεφτόμουν και εγώ αυτά που λέτε. Από εκεί και έπειτα όμως, και σας μιλώ ειλικρινά, επειδή δεν μετείχα σε κανέναν σχεδιασμό γι' αυτή την εκδήλωση και δεν ξέρω πώς έγινε- ποιοι και πώς τα αποφάσισαν, εκλαμβάνω την εκδήλωση ως αυτή που εξαγγέλλεται, όπως εκπέμπεται. Δηλαδή, παρουσίαση ενός βιβλίου με τον πρόεδρο του κόμματος, στου οποίο το ευρωψηφοδέλτιο είναι υποψήφια η κα Κοππά και με τον πρώην πρωθυπουργό τον κ. Παπανδρέου, του οποίου η κα Κοππά είναι προσωπική και πολιτική φίλη. Τα προηγούμενα στοιχεία στα οποία αναφέρεστε υπάρχουν. Προφανώς υπάρχουν συμβολισμοί, αλλά δεν θα αποτολμούσα γενικότερες κρίσεις, διότι δεν θα μπορούσα να τις στηρίξω κάπου.

Εκτιμάτε ότι είναι δικαιολογημένος ο σχολιασμός και οι εκτιμήσεις που υπάρχουν για την Δημοκρατική Αριστερά πως διαπιστώνεται μια σύγχυση ως προς τη στρατηγική του κόμματός σας.

Έχω εκφράσει μερικές απόψεις εδώ και καιρό για το πώς θα έπρεπε πολιτικά και στρατηγικά να κινείται το κόμμα μου. Έχω αποφασίσει σ' αυτή τη φάση -που είναι δύσκολη-, να κάνω ό,τι μπορώ για να πάει καλά στην κάλπη. Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο για πλευρές της πολιτικής του κόμματος που θα ήθελα να είναι διαφορετικές, θα ήθελα αυτή την ώρα να τις αποφύγω. Δεν αρνούμαι βέβαια ότι θα επιθυμούσα μεγαλύτερες και ευρύτερες πρωτοβουλίες του κόμματος μου για την ανασυγκρότηση του χώρου της κεντροαριστεράς. Σε αυτή τη φάση όμως θέλω να κάνω ό,τι μπορώ για να πάμε καλά, διότι είναι και λίγο ζόρικα τα πράγματα.

Υπάρχει το τελευταίο διάστημα μια παγίωση της εικόνας σε ότι αφορά τα δημοσκοπικά ευρήματα στις εκλογικές επιδόσεις της ΔΗΜΑΡ. Θα μεταφέρω ότι ο μέσος όρος αυτής της εικόνας, για το προβλεπόμενο εκλογικό ποσοστό του κόμματός σας κινείται από το 3% έως και το 1,4%. Αναρωτιέμαι αυτό δεν κινητοποιεί την ηγεσία της ΔΗΜΑΡ – μέλος της και ιδρυτικό στέλεχος της είστε- ώστε να επαναξιολογηθούν ορισμένα ζητήματα;

Εμένα με κινητοποιεί, διότι με ανησυχεί πολύ αυτή η εικόνα. Με κινητοποιεί προς την κατεύθυνση να κάνω ό,τι μπορώ για να βοηθήσω τη Δημοκρατική Αριστερά να ξεπεράσει τις δυσκολίες που έχει τώρα, και οι οποίες είναι προφανείς. Υποθέτω ή μάλλον ελπίζω, να κινητοποιήσει με τον ίδιο τρόπο και όλα τα άλλα στελέχη της ηγεσίας του κόμματος. Τώρα, αν αυτή η δημοσκοπική υστέρηση που παρουσιάζουμε, δημιουργεί και τις προϋποθέσεις να κάτσουμε να σκεφτούμε ξανά πολλά πράγματα, εγώ θα ήθελα να πιστεύω ότι αυτό θα γίνει, γιατί αλλιώς δεν θα είμαστε σύμφωνοι με τις ευθύνες που πρέπει να έχουμε. Πρέπει να σκεφτούμε τι έχουμε κάνει, τι δεν έχουμε κάνει.

Εννοείτε πριν από τις κάλπες ή την επόμενη μέρα;

Πριν από τις κάλπες δεν νομίζω ότι προλαβαίνουμε να αναθεωρήσουμε βασικές πλευρές. Τώρα προχωράμε με δεδομένη την πολιτική που έχουμε -και το λέω ειλικρινά- δεν πιστεύω ότι μέσα από τις στάχτες ξαναγεννιούνται τα πράγματα. Ακούω ότι "θα είναι ένα μάθημα, θα το πάρουμε και θα μάθουν κάποιοι". Αυτά δεν τα πολυπιστεύω. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να δώσουμε μάχη για να κρατήσουμε το κόμμα όσο μπορούμε σε καλύτερα επίπεδα και από εκεί και έπειτα βέβαια να κάτσουμε να σκεφτούμε τι έχει γίνει συνολικότερα. Δεν θα είμαστε εντός των ευθυνών μας, αν δεν το κάνουμε την επόμενη μέρα, αφού πρώτα μιλήσουν και οι κάλπες.

Η δική σας ανάγνωση για τη δημοσκοπική έκρηξη που έχει η πρωτοβουλία του κ. Θεοδωράκη με το «Ποτάμι» ποια είναι;

Αυτό που με ρωτάτε είναι άμεσα συνδεδεμένο με όσα σας έλεγα πριν. Υπήρξε προφανής η ανάγκη στην Ελληνική κοινωνία να δημιουργηθούν πρωτοβουλίες στον «ενδιάμεσο» χώρο, αυτό που λέμε στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Από την ώρα που κάποιες πρωτοβουλίες που δημιουργήθηκαν δεν έπιασαν τόπο, και εννοώ οι προηγούμενες , μια καινούργια πρωτοβουλία κέντρισε πάλι ένα ενδιαφέρον, και εξ’αυτής της κατάστασης προκύπτει και η εικόνα του Ποταμιού. Αυτή η πρωτοβουλία ανταποκρίθηκε σε κάποια ανάγκη της κοινωνίας και φαίνεται ότι έχει βάσεις. Το θέμα είναι τώρα το Ποτάμι να μετατρέψει αυτό το ενδιαφέρον και σε πολιτική, διότι για την ώρα, δεν το έχει κάνει. Εγώ αποφεύγω πολύ -και δεν θα το κάνω ποτέ-, να κάνω μίζερες κριτικές του τύπου «ποιος είναι και τι είναι και τι είπε». Το Ποτάμι όμως χρειάζεται να διαμορφώσει ένα πλαίσιο πολιτικής για να ανταποκριθεί σε αυτή την πρωτοβουλία που πήρε.

Συμφωνείτε με την εκτίμηση ότι οι θέσεις του είναι απολιτίκ, οι θέσεις τις κοινής λογικής που ακούγονται ευχάριστα στο εκλογικό σώμα;

Δεν θα χαρακτήριζα απολιτίκ τις θέσεις του. Θα πω κάτι ευρύτερο. Δεν ξέρω ακριβώς ποιες είναι οι θέσεις του. Νομίζω ότι το Ποτάμι δεν έχει διαμορφώσει σύστημα πολιτικών θέσεων και απόψεων, για να πω ότι δεν είναι πολιτικές ή είναι κακές.Για την ώρα, δεν λέει τίποτα περισσότερο από την ορθή καταγγελία του κακού περασμένου πολιτικού συστήματος -που αυτό είναι μια πάρα πολύ σωστή θέση-, αλλά για να ξεφύγεις από αυτό το φθαρμένο πολιτικό σύστημα πρέπει να παράξεις πολιτικές. Αυτές τις πολιτικές αναμένω από το Ποτάμι, για να κριθούν κιόλας.

Κύριε Λυκούδη, η εκτίμησή σας, στο διάλογο που είναι να ανοίξει τη επόμενη μέρα των εκλογών στον μεσαίο χώρο, στο χώρο του κέντρου, τον χώρο της Κεντροαριστεράς, το «Ποτάμι» είναι εκ των βασικών συνομιλητών;

Προφανώς. Οπωσδήποτε.

Και η εκτίμηση σας είναι , εάν οι συζητήσεις προχωρήσουν, θα μπορούσαμε πια να μιλάμε ότι εάν μιλάμε για μια παράταξη ενιαία, για ένα νέο πολιτικό μόρφωμα στο οποί θα μπορούσαν να συγκλίνουν διάφοροι υφιστάμενοι πολιτικοί σχηματισμοί;

Βασική επιδίωξη και του κόμματός μου, δεν είναι μόνο προσωπική μου άποψη, εδώ και δύο χρόνια, είναι η ανασυγκρότηση του χώρου της Κεντροαριστεράς. Οι ενστάσεις, οι επιφυλάξεις, και οι επιμέρους διαφωνίες μέχρι τώρα έχουν να κάνουν με ποιο τρόπο θα γίνει η ανασυγκρότηση του χώρου της Κεντροαριστεράς. Επομένως θα έλεγα πως αν ανοίξει τέτοιος διάλογος μετά τις εκλογές, και στον οποίο θα πρέπει να λάβουμε μέρος όλοι, θα πρέπει να επικεντρωθεί στο να βρεθούν οι καλύτεροι τρόποι και οι καλύτερες μεθοδεύσεις ώστε να υπάρξει πολιτική και προγραμματική βάση, για αυτή την ανασυγκρότηση.

Από την πλευρά της Κυβερνητικής συμμαχίας και κυρίως από την Ν.Δ το εκλογικό διακύβευμα που προβάλλεται είναι εκείνο της σταθερότητας, ενώ από την αξιωματική αντιπολίτευση διατυπώνεται το ερώτημα «Αριστερά ή Μνημόνια», «Μέρκελ ή Αριστερά». Ο χώρος της Κεντροαριστεράς, της Δημοκρατικής Αριστεράς και του τρίτου πόλου, ποιο πιστεύετε ότι θα έπρεπε να προτάξει ως δίλημμα;

Βασικός υποστηρικτής της πολιτικής σταθερότητας στην χώρα πρέπει να είναι η ευρύτερη κεντροαριστερά. Δεν το συζητώ. Αυτό είναι βασικό στοιχείο, πολιτικά υπαρξιακό για την χώρα στην φάση που βρίσκεται. Από εκεί και πέρα, βεβαίως, η πολιτική σταθερότητα δεν μπορεί να υπάρξει μόνη της και ως ευχή. Χρειάζεται και πολιτικές για να σταθεί στα πόδια της. Αλλά ξεκινάς από εκεί. Τα διλήμματα "Ελλάδα ή Μέρκελ", που το επόμενο τριήμερο γίνεται "ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ή Μέρκελ" και το μεθεπόμενο θα γίνει "Τσίπρας ή Μέρκελ" κ.λπ., είναι έξω από την κλασσική πολιτική κουλτούρα της Αριστεράς. Ποτέ δεν λειτούργησε με τέτοιο διλημματικό τρόπο η Αριστερά.

Ερώτημα ακροατή που μας ήρθε κατά τη διάρκεια της εκπομπής: «ποια είναι η θέση της Δημοκρατικής Αριστεράς για τις δημοτικές εκλογές στο Δήμο Πειραιά»;

Δεν θέλω να κρυφτώ. Θέλω να πω την αλήθεια. Στον Πειραιά το κόμμα μου επιχείρησε να έχει μια αυτοδιοικητική παρουσία, αλλά καθυστερημένα και με πάρα πολλά σοβαρά οργανωτικά προβλήματα. Είναι ζητήματα τα οποία θα ψάξουμε μελλοντικά -διότι πρέπει να βλέπουμε τις αδυναμίες αυτού του τύπου- και μέσα σε αυτή την χρονική καθυστέρηση για την συγκρότηση της αυτοδιοικητικής μας παρουσίας, φτάσαμε σε ένα σημείο που το δικό μας ψηφοδέλτιο είχε πολύ σοβαρά προβλήματα να συγκροτηθεί και εμποδίστηκε ακόμα περισσότερο και από το γεγονός ότι διευρύνθηκε και ο αριθμός των υποψηφίων στον Πειραιά. Εμφανίστηκε το ψηφοδέλτιο του κ. Μώραλη κ.λπ. Όλα αυτά δημιούργησαν ένα κλίμα δύσκολο για την δική μας παρουσία και εξ' αυτού προέκυψε η εικόνα να μην μπορεί να κατέβει στις εκλογές η Δημοκρατική Αριστερά, αλλά με πρόταση του προέδρου και της εκτελεστικής επιτροπής, να ζητά από τον κόσμο της Δημοκρατικής Αριστεράς να προσέλθει στις κάλπες και να ψηφίσει με αυτοδιοικητικά κριτήρια, έτσι όπως νομίζει. Δεν συμβαίνει για πρώτη φορά, βέβαια αυτό. Έχω μετάσχει πολλές φορές σε αυτοδιοικητικές εκλογές όπου παίρναμε τέτοιες αποφάσεις αλλά πρέπει να πούμε ότι δεν είναι ευχάριστο να έχει το κόμμα σου, στην τρίτη πόλη της χώρας, τέτοιου τύπου προβλήματα οργανωτικού χαρακτήρα.

Και πάντως δεν αποτελεί από ό,τι αντιλαμβάνομαι κεντρική κατεύθυνση του κόμματος η επιλογή του υποψηφίου να πάει στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ

Αντιθέτως, υπάρχει απόφαση των οργάνων του κόμματος ότι στις περιφέρειες και στις μεγάλες πόλεις με συμβολικό χαρακτήρα, όπως είναι ο Πειραιάς, εμείς δεν κατεβαίνουμε με ψηφοδέλτια, τα οποία έχουν επικεφαλής κορυφαίο στέλεχος ή βουλευτή άλλου κόμματος. Ενώ σε ψηφοδέλτια όπου μπορούμε να συμπράξουμε και με άλλες δυνάμεις αλλά υπάρχει ανεξάρτητος επικεφαλής είμαστε σύμφωνοι. Νομίζω ότι είναι προσωπική επιλογή του κ. Τζανετουλάκου στον Πειραιά. Από όσο γνωρίζω από τα όργανα και τα κεντρικά στελέχη, είμαστε μακριά από αυτή την επιλογή».