Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ
  • Νομοθετική εργασία

«Διοικητικές Απλουστεύσεις, Καταργήσεις, Συγχωνεύσεις Νομικών Προσώπων και Υπηρεσιών του Δημόσιου Τομέα...» επί των άρθρων

Συζήτηση επί των άρθρων την Ολομέλεια της Βουλής

Νομίζω ότι σ' αυτήν τη φάση της συζήτησης όλοι πρέπει να είμαστε λίγο πιο συγκεκριμένοι στις τοποθετήσεις μας. Τα γενικά τα έχουμε πει.

Για τα άρθρα 1 έως 5, εμείς εκφράζουμε τη συμφωνία μας και θα τα ψηφίσουμε.

Περνάω στο δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου σε ό,τι αφορά το θέμα των προς συγχώνευση ή κατάργηση φορέων.
Εμείς, κύριε Υπουργέ, σε αντίθεση με τη διευκολυντική κριτική, που σας βοηθάει να κάνετε προσέγγιση από δύο διαφορετικές πλευρές στο ζήτημα -το είπατε και όταν μιλήσατε το πρωί, δηλαδή κριτική που λέει «γιατί δεν τα σαρώνετε όλα με καταργήσεις» από τη μια μεριά και κριτική που δεν θέλει να καταργήσετε τίποτα- έχουμε διατυπώσει μία τρίτη εκδοχή, την οποία θα ήθελα να μην την αγνοείτε.

Εμείς αναγνωρίζουμε και οι περισσότεροι πιστεύω ότι αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν ανάμεσα στους φορείς που καταργούνται οργανισμοί που πράγματι δεν επιτελούν καμία δημόσια λειτουργία και βεβαίως μπορούμε να προχωρήσουμε στην κατάργησή τους και όσα άρθρα αναφέρονται σε αυτήν την κατηγορία των οργανισμών εμείς τα επικροτούμε και θα τα ψηφίσουμε.

Από εκεί και πέρα όμως, υπάρχουν και οργανισμοί οι οποίοι χωρίς ουσιαστική αξιολόγηση -κατά τη γνώμη μας πάντοτε- καταργούνται, αφήνοντας μετέωρο το μέχρι τώρα έργο τους.

Και στις δύο περιπτώσεις, υπάρχουν εργαζόμενοι των οποίων οι σχέσεις εργασίας λύνονται αυτοδικαίως ή περνούν σε καθεστώς που δεν εγγυάται την εργασιακή τους ασφάλεια. Σε κάποιες περιπτώσεις δε, βλέπουμε προφανή διάκριση ανάμεσα στη διαχείριση των εργαζομένων στους υπό κατάργηση οργανισμούς, χωρίς επιχειρηματολογία που να τεκμηριώνει αυτή την πράξη.

Ένα τέτοιο παράδειγμα κατά τη γνώμη μας αποτελεί η ΤΕΟ ΑΕ, που περιγράφεται στο άρθρο 6. Αναρωτιέμαι, κύριε Υπουργέ, με ποιο κριτήριο ζητάμε από τη Βουλή να υπερψηφίσει αυτό το άρθρο, που παρουσιάζει μια εμφανή διάκριση ανάμεσα στους υπαλλήλους που εργάζονται στους σταθμούς στα Μάλγαρα και στο Άκτιο και σε αυτούς που εργάζονται στην εταιρεία ΤΕΟ ΑΕ. Οι υπάλληλοι της εταιρείας που εργάζονται στα Μάλγαρα και στο Άκτιο μετακινούνται όλοι στην ΕΓΝΑΤΙΑ, χωρίς να μπαίνουν σε διαδικασία διαθεσιμότητας, εάν δεν κάνω λάθος. Αντίθετα, οι υπάλληλοι που υπηρετούν στην εταιρεία μπαίνουν σε διαδικασία διαθεσιμότητας, όπως ορίζει ο ν. 4093/2012.

Δώστε μας μια εξήγηση γι' αυτήν τη χωρίς τεκμηρίωση διάκριση μεταξύ αυτών των υπαλλήλων, που έχουν όλοι τοποθετηθεί στις θέσεις τους μέσω της διαδικασίας του ΑΣΕΠ. Μας είπατε το πρωί ότι σας είπε ο κ. Χρυσοχοΐδης –τον οποίο ακούσατε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και σοβαρότητα- ότι ενδεχομένως αυτή η ΤΕΟ ΑΕ δεν χρειάζεται, διότι το έργο της μπορεί να το επιτελέσει και η νέα ρύθμιση που γίνεται. Όμως, είχε πει και κάτι άλλο ο κ. Χρυσοχοΐδης, ο οποίος δεσμεύτηκε γραπτώς στις 23 Οκτωβρίου 2013 ότι για την εταιρεία ΤΕΟ ΑΕ αποτελεί προτεραιότητα για το Υπουργείο Υποδομών η διευθέτηση των θεμάτων του προσωπικού και η διασφάλιση της εργασίας τους.

Στο άρθρο 7, κύριε Υπουργέ, και σχετικά με την κατάργηση της Εταιρείας Αρχαιολογικών Χώρων και Ανάπλασης, με κάποιο τρόπο θα πρέπει να εγγυηθούμε για τη συνέχιση του έργου αυτού του Οργανισμού. Η μεταφορά των αρμοδιοτήτων του στο σύνολό τους ή μέρους αυτών στο ΥΠΕΚΑ, στο Υπουργείο Πολιτισμού ή στο Δήμο Αθηναίων είναι ένα τεχνικό θέμα.

Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον να συνεννοηθούμε ότι προτεραιότητά μας πρέπει να παραμείνει η αποτελεσματικότητα του φορέα, όπως έχει δείξει η μέχρι τώρα πορεία του έργου της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων στο κέντρο της Αθήνας. Όλοι μιλούν για την αποτελεσματικότητα και το πλεονέκτημα της ευελιξίας που είχε η ΕΑΧΑ ως προς την υλοποίηση των μελετών. Αυτό είναι το στοιχείο που πρέπει να διαφυλάξουμε, κάτι που όπως φαίνεται είναι απολύτως συνδεδεμένο με το υπάρχον προσωπικό, που έχει εκπαιδευτεί σε ζητήματα συντονισμού και εκτέλεσης των έργων.

Το επόμενο άρθρο 8 αφορά το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού. Έχω αναφερθεί και στις συνεδριάσεις της Επιτροπής, αλλά και χθες, ιδιαίτερα στην καταρχήν τοποθέτησή μου, γιατί ανάμεσα στο προσωπικό που οδηγείται στην έξοδο βρίσκονται στελέχη με εξειδικευμένα προσόντα και εξαιρετικές σπουδές. Εξήντα οκτώ εργαζόμενοι, εκ των οποίων τριάντα κατέχουν μεταπτυχιακό τίτλο και εννέα διδακτορικό. Εάν μας ενδιαφέρει ένας αξιόλογος, αξιόμαχος, αποτελεσματικός και επί της ουσίας ποιοτικός δημόσιος τομέας, δεν μπορεί να αγνοούμε το κομμάτι αυτό των επιστημόνων δημοσίων υπαλλήλων.

Τώρα, θα ήθελα κύριε Υπουργέ, να τοποθετηθώ για το άρθρο 9 και την κατάργηση του ΕΚΕΒΙ. Η συζήτηση αυτή παραμένει ανοιχτή ήδη ένα χρόνο και δεν έχει νόημα να συζητάμε εδώ ξανά και ξανά τη χρησιμότητά του ή να σας πω ότι αποτελεί το μοναδικό φορέα που αυτή τη στιγμή ορίζει την πολιτική για το βιβλίο στη χώρα μας. Θέλω σήμερα να συζητήσουμε συγκεκριμένα.

Πρώτον, δεν υπάρχει μέχρι στιγμής μελέτη σκοπιμότητας που να παρουσιάζει το δημοσιονομικό όφελος από την κατάργηση του ΕΚΕΒΙ. Από τότε που ξεκίνησε η συζήτηση για το κλείσιμό του ουδείς έχει παρουσιάσει απολογισμό ή τεκμήρια κακοδιαχείρισης. Το Διοικητικό Συμβούλιο που διόρισε ο ίδιος ο κ. Τζαβάρας ακριβώς για να διεκπεραιώσει το κλείσιμο του ΕΚΕΒΙ, με επικεφαλής τον κ. Μαγκλιβέρα, αρνήθηκε να το διαλύσει και επιχειρηματολόγησε υπέρ της διατήρησής του. Ουδείς έχει τεκμηριώσει την αναγκαιότητα ή τη χρησιμότητα κατάργησης του φορέα που επιβαρύνει ελάχιστα τον προϋπολογισμό, ενώ αντιθέτως παρουσίαζε εξαιρετική ανταποδοτικότητα στις δράσεις του και εξαιρετική επίδοση στην απορρόφηση ευρωπαϊκών προγραμμάτων.

Δεύτερον, η συγχώνευση του με το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού δεν συνοδεύεται από ένα πειστικό σχέδιο δράσης, γιατί το ίδιο το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού δεν έχει καταρτίσει αυτήν τη στιγμή σχέδιο, έκθεση σκοπιμότητας ή στρατηγικό σχέδιο του νέου φορέα.
Τρίτον, ο πιο σημαντικός, κατά τη γνώμη μου, κίνδυνος από την κατάργηση του ΕΚΕΒΙ είναι η ιδιότυπη καταστροφή το πολιτισμικού κεφαλαίου που έχει δημιουργήσει το ίδιο το ΕΚΕΒΙ.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε ό,τι αφορά τον ΟΡΣΑ, στην περιοχή ευθύνης του οποίου συγκεντρώνεται το 35% του συνολικού πληθυσμού της χώρας και παράγεται το 48% του ΑΕΠ, αυτονόητη είναι βεβαίως η ανάγκη άσκησης πολιτικών σε μητροπολιτικό επίπεδο, ανάγκη που είναι διαρκής και απαιτεί ένα συνεχώς εξελισσόμενο προγραμματισμό, αλλά ο όγκος και η σημαντικότητα των θεμάτων που χειρίζεται ο ΟΡΣΑ λογικά απαιτεί όχι την κατάργησή του, αλλά την αναβάθμισή του σε φορέα μητροπολιτικής διακυβέρνησης.
Ως προς τον «Οργανισμό της Θεσσαλονίκης», θα τολμούσα να πω πως έχει χαρακτήρα ειρωνείας το γεγονός πως η ανακοίνωση της διάλυσης του ΟΡΘΕ συνέπεσε με τη στιγμή ανακοίνωσης του Ρυθμιστικού Σχεδίου της Θεσσαλονίκης, δηλαδή, ενός έργου στο οποίο συμβολικά πυκνώνει η πολιτική και επιστημονική λογική του ΟΡΘΕ, οι αρμοδιότητες του οποίου μεταφέρονται σε ένα Τμήμα Διεύθυνσης του ΥΠΕΚΑ, το οποίο θα δημιουργηθεί.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να έρθω τώρα σε ένα θέμα, για το οποίο θα ήθελα να πω δυο- τρία πράγματα -κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να το ακούσετε- στην κατάργηση του «Οργανισμού της Κωπαΐδας».
Εγώ αναφέρομαι σε αυτό τον Οργανισμό, επειδή κατέληξε εμβληματική η κατάργησή του, γιατί με έναν τρόπο που έχει στοιχεία λαϊκισμού, ο κόσμος νομίζει ότι το έργο που εκτελεί σχετίζεται με την αποξήρανση της λίμνης, οπότε η μη κατάργησή του υποδηλώνει την -ανόητη, ενδεχομένως- αδυναμία του πολιτικού κόσμου να καταργήσει άχρηστες δομές χρόνια τώρα. Νομίζω ότι η αδυναμία υπάρχει, πράγματι, αλλά είναι αδυναμία εθνικού σχεδιασμού, ουσιαστικού και προοδευτικού χαρακτήρα, που θα λύνει περισσότερα προβλήματα από όσα δημιουργεί.

Πιθανότατα, η πλειοψηφία εδώ μέσα, αν όχι όλοι, συμφωνούμε στη διερεύνηση αξιολόγησης του «Οργανισμού της Κωπαΐδας». Γιατί; Διότι είναι ο μεγαλύτερος οργανισμός εγγείων βελτιώσεων στη χώρα. Συστήθηκε το 1953. Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον το άρθρο 1 παράγραφος 1 και το άρθρο 4 του Νομοθετικού Διατάγματος σύστασης του Οργανισμού.

Σήμερα διαχειρίζεται αρδευτικές ανάγκες τετρακοσίων χιλιάδων στρεμμάτων, διακόσια χιλιόμετρα καναλιών, εννιακόσια είκοσι χιλιόμετρα χωμάτινων δρόμων, τριάντα πέντε αντλιοστάσια και κτηματολόγιο που αριθμεί δεκατρείς χιλιάδες περιπτώσεις.

Εσείς πιστεύετε, κύριε Υπουργέ, ότι με την προτεινόμενη ρύθμιση η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, στην οποία θα παραδώσει τη σκυτάλη ο «Οργανισμός της Κωπαΐδας» θα μπορέσει να ανταπεξέλθει με καλύτερο τρόπο σε αυτό το έργο, χωρίς επιπλέον πιστώσεις, χωρίς μηχανοργάνωση, χωρίς ειδικευμένους υπαλλήλους; Έχουμε εξαιρετικές, ιδιαίτερες και πολύ εκτεταμένες αμφιβολίες γύρω από αυτό το θέμα.

Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να περάσω στο τρίτο και τελευταίο μέρος του νομοσχεδίου που αφορά την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων.

Εγώ αισθάνομαι την ανάγκη να υπενθυμίσω σε όλους μας -να το αναγνωρίσουμε αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι- ότι κάθε προσπάθεια αλλαγής στη χώρα μας αντιμετωπίζεται αρνητικά και φοβικά στην αρχή. Αυτό πρέπει να είναι μια λεβέντικη αναγνώριση από όλους μας. Αυτό γίνεται λόγω του γενικευμένου κλίματος αναξιοπιστίας και καχυποψίας προς τους πολιτικούς και το δημόσιο. Αυτό είναι αλήθεια. Θυμηθείτε τις σφοδρότατες αντιδράσεις στο παρελθόν -τώρα πολύ περισσότερο, αλλά ακόμα και στο παρελθόν- στο νόμο Πεπονή, στην προσπάθεια θεσμοθέτησης του ΑΣΕΠ κ.λπ. κ.λπ.

Για τούτο θα πρέπει να είμαστε όλοι πολύ συνετοί και προσεκτικοί και εμείς στην κριτική μας, κύριε Υπουργέ, αλλά και εσείς στις αποφάσεις που παίρνετε, κατά πόσο είναι ώριμες αντικειμενικά, ενδιαφέρουσες στο να μπορέσετε μέσα από αυτές να πείσετε τον κόσμο ότι χρειάζονται οι αλλαγές. Διότι μια αποτυχημένη ή μια ανεφάρμοστη προσπάθεια μεταρρύθμισης στο δημόσιο επιβαρύνει ένα ήδη πολύ επιβαρυμένο κλίμα.

Εγώ ανήκω σε αυτή την κατηγορία των πολιτικών, αν θέλετε και των προσώπων της Αριστεράς που υπερασπίζομαι τον πολιτικό κόσμο. Δεν θέλω να καθυβρίζεται ο πολιτικός κόσμος ή να είναι συνεχώς στη γωνία και με το τουφέκι επ' ώμου για να τον χτυπήσουμε.

Εισηγείστε ένα σχέδιο συντηρητικής αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων. Τονίζω δυο στοιχεία του: Το μεταβατικό χαρακτήρα και το γεγονός ότι το πεδίο σύγκρισης σε επίπεδο Γενικής Διεύθυνσης -άρθρο 21 παράγραφος 1 και 4- καθιστά, κατά τη γνώμη μου, αυτό τον τρόπο εφαρμοστέο θα έλεγα σε ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο γύρω από την Πλατεία Συντάγματος, αν το δούμε επί της ουσίας, δηλαδή, στις κεντρικές διοικήσεις των περισσότερων Υπουργείων.

Εκτιμούμε, κύριε Υπουργέ, ότι είναι σχέδιο επί χάρτου. Ίσως είναι –θα έπρεπε να το πω λίγο πιο προσεκτικά- ένα σχέδιο όχι πολύ επεξεργασμένο. Δεν είναι εφαρμόσιμο για τρεις λόγους, πρώτον, είναι μεταβατικό και επομένως, ενδεχομένως και παραπλανητικό, δεύτερον, αυξάνει το κλίμα καχυποψίας και τις διαλυτικές τάσεις που χαρακτηρίζουν μεγάλο τμήμα του Δημοσίου και τρίτον, η υλοποίησή του θα προκαλέσει –κατά τη γνώμη μου- τόση γραφειοκρατία και χαμένες εργατοώρες που η ζημιά ενδεχομένως θα ξεπεράσει κατά πολύ το προσδοκώμενο όφελος.

Θα αναγκαστείτε, κύριε Υπουργέ, να εκδώσετε πλήθος ερμηνευτικών, κανονιστικών εγκυκλίων, θα απαντάτε διαρκώς σε ερωτήματα επί συγκεκριμένων περιπτώσεων και είναι πολύ πιθανό να θεσπίσετε εξαιρέσεις και τροποποιήσεις και σε έκταση μάλιστα.

Εκτός της κεντρικής γραφειοκρατίας θα προκληθεί –κατά την εκτίμησή μας- και μια έκρηξη εσωτερικής αλληλογραφίας, εσωτερικών σημειωμάτων μέσα στις υπηρεσίες, γιατί ζητάτε –και ορθώς- από κάθε εισηγητή-προϊστάμενο να αποδείξει με ειδική αιτιολογία γιατί βαθμολογεί έναν υφιστάμενό του με βαθμό «9» έως «10» ή έναν άλλο με «1» έως «6».
Τι μπορεί να κάνει αυτός ο άνθρωπος για να εξασφαλίσει την αδιαμφισβήτητη τεκμηρίωση της συγκριτικής αξιολόγησής του; Άλλος από ευθυνοφοβία και άλλος από διάθεση δικαιοσύνης έναντι των υφισταμένων του θα οδηγηθούν και οι δύο σε μια διελκυστίνδα εσωτερικών σημειωμάτων, ώστε να είναι σε θέση αντικειμενικά και εγγράφως να τεκμηριώσουν με αποδεικτικά στοιχεία ενδεχομένως το «10» ή το «5».

Αυτές είναι μερικές παρατηρήσεις, κύριε Υπουργέ και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που θέλαμε να κάνουμε. Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, να τις λάβετε σοβαρά υπ' όψιν σας. Εμείς θα σας καταθέσουμε αύριο κατά τη διαδικασία της ψηφοφορίας τη δική μας κατάθεση.

Από το σύνολο των άρθρων του νομοσχεδίου θα ψηφίσουμε περίπου τα μισά. Υπάρχουν άρθρα στα οποία θα είμαστε σε αντίθεση. Θα τα πούμε αύριο την ώρα της ψηφοφορίας.

Ενδιαφέροντα άρθρα

23.05.2023

Μετά τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, τι; του Γ. Βούλγαρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
22.05.2023

Το τέλος του καιροσκοπικού ριζοσπαστισμού, του Β. Βαμβακά

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
31.05.2022

Μεταπολιτική, μεταδημοκρατία, μετακόμματα, του Γ. Σιακαντάρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK