Εξαρχής δηλώνω την πάγια θέση της Δημοκρατικής Αριστεράς για τη μείωση του αριθμού των γενικών γραμματέων και επίσης τη μείωση των ειδικών γραμματειών. Δεν αναφέρομαι, όμως, στη συλλήβδην κατάργησή τους, γιατί δεν την πιστεύουμε. Πιστεύουμε ότι υπάρχουν τομείς στους οποίους μπορεί να είναι όχι μόνο χρήσιμη, αλλά απολύτως αναγκαία μια γενική ή μια ειδική γραμματεία.
Είναι όμως υπαρκτό πρόβλημα -το θέτουν με την επερώτησή τους οι συνάδελφοι των Ανεξαρτήτων Ελλήνων- η ύπαρξη πολλών γενικών και ειδικών γραμματειών και είναι υπαρκτό πρόβλημα, διότι δεν εντάσσονται στην επιτελική λειτουργία μιας κυβέρνησης ούτε υπηρετούν τη συνέχεια της διοίκησης.

Επιπροσθέτως, θα ήθελα να πω -και νομίζω εδώ όλοι συμφωνούμε- ότι κουβαλούν μια παράδοση θεσιθηρίας του ατελέσφορου κομματικού πελατειακού συστήματος που γνωρίσαμε και χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν κατά κόρον προς εξυπηρέτηση πελατειακών ή κομματικών εξυπηρετήσεων. Είναι αλήθεια αυτό.

Επιτρέψτε μου, όμως, να προσεγγίσω το ζήτημα που θέτουν οι φίλοι των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, οι καλοί συνάδελφοι, από μια άλλη σκοπιά. Αν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν εντάξουμε αυτό το θέμα που θέτετε σ' ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο μεταρρυθμίσεων του πολιτικού μας συστήματος, θα εμφανίζεται ξανά και ξανά, θα παραμένει ένα είδος λαϊκού αναγνώσματος μεταξύ μας, για να προκαλούμε αντιπαραθέσεις ή να έχουμε διαφωνίες ή και συμφωνίες, για να αναπτύσσεται ένας διάλογος χωρίς διέξοδο.
Τι εννοώ. Ας εξετάσουμε προσεκτικά όλο το σύστημα λειτουργίας του πολιτικού μας συστήματος. Δεν θα βρούμε δυσλειτουργίες στο επίπεδο των Υφυπουργών, στη λειτουργία τους εντός του κυβερνητικού συμβουλίου σε βάθος χρόνου; Δεν θα δούμε ότι και εκεί ανακύπτουν ζητήματα;

Παρακαλώ, ας συνυπολογίσουμε ότι ως πολιτεία δεν έχουμε καταλήξει καν στη φυσιογνωμία των δομικών μονάδων του κυβερνητικού μας σχήματος, αυτού του σχήματος που χρειάζεται η χώρα. Αλλάζουμε διαρκώς ονόματα, τομείς ευθύνης, αρμοδιότητες στα Υπουργεία, συγχωνεύουμε, συστήνουμε, ξανασυγχωνεύουμε, ξανασυστήνουμε.
Καίριοι τομείς στο πλαίσιο μιας αναπτυξιακής στρατηγικής, κυρία Πρόεδρε, όπως ο τουρισμός, οι μεταφορές, η ναυτιλία, βασικοί πυλώνες της ελληνικής οικονομίας δεν έχουν βρει ακόμα τη βάση τους, περιφέρονται κατά καιρούς, δεν έχουν χαρτοφυλάκιο.

Αναρωτηθείτε μέρες που είναι και με τόσες καταστροφικές πυρκαγιές, γιατί τόσα χρόνια δεν έχουμε αποφασίσει τελεσίδικα σε ποιο Υπουργείο υπάγεται η δασική προστασία και η  δασοπυρόσβεση. Και αυτή περιφέρεται, κύριοι συνάδελφοι. Όλες αυτές οι παλινωδίες κοστίζουν σε οικονομικό, πολιτικό και ανθρώπινο κεφάλαιο, κοστίζουν σε αδράνεια και χαμένο χρόνο.
Και πού καταλήγουμε; Καταλήγουμε στην αναποτελεσματικότητα, στην αδράνεια και στην προχειρότητα για να πω τα πιο ανώδυνα.

Πείτε μου, παρακαλώ, μια κυβέρνηση σ' όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο που δεν καθήλωσε θέματα λόγω διελκυστίνδας μεταξύ Υπουργού και Υφυπουργών για την οριοθέτηση των αρμοδιοτήτων τους.

Πείτε μου μια κυβέρνηση που δεν άλλαξε όνομα ή αρμοδιότητες σε Υπουργεία και δεν συνέστησε νέες θέσεις Υφυπουργών.

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί αυτό που χρειαζόμαστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι κατά το δυνατόν, ευρύτερη συναίνεση, σχεδιασμό ενός επιτελικού και αποτελεσματικού κράτους, ενός τρόπου διακυβέρνησης που θα τερματίσει τους αυτοσχεδιασμούς των Πρωθυπουργικών γραφείων, τα παιχνίδια των ισορροπιών και του πελατειακού συστήματος και θα διασφαλίζει αξιοπιστία και συνέχεια στη διοίκηση. Δεν είναι λογικό, λοιπόν, να μπαίνουν στο στόχαστρο μόνο οι γραμματείες. Είναι συνολικότερο το πρόβλημα.

Θέλω να αναφερθώ και σ' ένα θέμα που δικαίως θέτει η επερώτηση των συναδέλφων των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, το θέμα του κόστους των γραμματειών. Υπάρχει ζήτημα; Ασφαλώς και υπάρχει. Δεν είναι, όμως, σωστό να αντιλαμβανόμαστε αποσπασματικά και πρόχειρα το θέμα του κόστους, της διοίκησης και της διακυβέρνησης, διότι το κόστος των γραμματειών είναι μια πινελιά στον τεραστίων διαστάσεων πίνακα των εξόδων που γίνονται.

Αναλογιστείτε έναν Υπουργό, παραδείγματος χάρη, που δεν έχει ακόμη ιδέα, όταν αναλαμβάνει το Υπουργείο του, για τα θέματα του χαρτοφυλακίου του και χρειάζεται τρεις μήνες για να εκτιμήσει τη διάστασή τους, να θέσει προτεραιότητες σε καμμιά δεκαπενταριά συμβούλους για να του εισηγούνται, οι οποίοι σύμβουλοι -γνωστό είναι- αφού διαγκωνιστούν μεταξύ τους επί εξάμηνο για το ποιος θα είναι ο ευνοούμενος του Υπουργού, αφού ταξιδέψουν αρκετά από εδώ και από εκεί και αφού κάνουν τη δουλειά τους, επιτρέψτε μου να το πω, ακόμα πιο περίπλοκη για να τους χρειάζεται και ο επόμενος Υπουργός, εμφανίζεται ολόκληρο το πρόβλημα της διοίκησης με αυτό τον τρόπο. Αυτό κοστίζει λιγότερο και χρησιμεύει
περισσότερο από μια γραμματεία; Όχι βέβαια.
Το αποτέλεσμα που παράγεται ή δεν παράγεται δεν είναι κριτήριο αξιολόγησης;  Μόνο το ύψος της δαπάνης ενδιαφέρει; Το πώς αξιοποιείται ένα ποσό, το τι παράγεται από τη δαπάνη, είναι αμελητέα παράμετρος;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα αναφερόμουν καθόλου στα θέματα που έχουν σχέση με το δικό μου κόμμα, τη Δημοκρατική Αριστερά, αλλά η κ. Χρυσοβελώνη αναφερόμενη στην εισήγησή της στα συνολικότερα θέματα αναφέρθηκε και στη Δημοκρατική Αριστερά και νομίζω με έναν άδικο τρόπο και πρόχειρο.
Εμείς, υποδεικνύοντας πρόσωπα για τις θέσεις των γενικών και των ειδικών γραμματέων κάναμε μια πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια να διασφαλίσουμε την επάρκειά τους για αυτές τις θέσεις και νομίζουμε ότι το πετύχαμε. Νομίζω ότι είναι άδικη η αναφορά με τον ισοπεδωτικό τρόπο που έγινε.

Εμείς πιστεύουμε ότι κύριος στόχος στο εσωτερικό μέτωπο είναι να κάνουν μια συνολική προσπάθεια όλες οι πτέρυγες της Βουλής, γιατί αν δεν στήσουμε το πολιτικό μας σύστημα σε άλλες βάσεις, νοοτροπίες και πολιτικές και τη διοίκηση που χρειάζεται η χώρα, αν δεν καταλήξουμε γρήγορα και συναινετικά στα εργαλεία που θα υπηρετήσουν τους εθνικούς στόχους σε μια σύγχρονη δομή χρηστής και αποτελεσματικής διακυβέρνησης, το μέλλον θα είναι χειρότερο από το παρελθόν.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό θα γίνει με ή χωρίς μνημόνια, με ή χωρίς δανεικά. Γιατί για μας στόχος στην παρούσα συγκυρία δεν είναι να αναδείξουμε τα λάθη της άλλης πλευράς. Είναι να περιγράψουμε το πρόβλημα και να προσπαθήσουμε να το λύσουμε. Κι αυτό προϋποθέτει -και το λέμε με ειλικρίνεια- να κοιτάμε και να βλέπουμε την πραγματικότητα και όχι τη σκιά της.

Η ομιλία έγινε με την ιδιότητα του κοιν. εκπροσώπου της ΔΗΜΑΡ σε συζήτηση Επίκαιρης Επερώτησης των Ανεξάρτητων Ελλήνων στην Ολομέλεια_31.8.2012