Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ

Η Γραμματική της Πολιτικής

Στην ενότητα αυτή θα βρείτε προτάσεις για μια δεύτερη ανάγνωση του πολιτικού λόγου σε θέματα της επικαιρότητας
Την ονομάσαμε Γραμματική της Πολιτικής γιατί ο πολιτικός λόγος συνιστά πράξη επικοινωνίας. Παράγει αποτελέσματα. Επηρεάζει το σήμερα και το αύριο μιας κοινωνίας, χειραγωγεί ή χειραφετεί τους πολίτες.
Και έχει κανόνες αυτή η επικοινωνία. Όπως και η Γραμματική. Κανόνες που, αν δεν τηρούνται, κάνουν δυσδιάκριτο το όριο ανάμεσα στην πολιτική επικοινωνία και στην επικοινωνιακή πολιτική, ανάμεσα στην ενημέρωση και την προπαγάνδα, ανάμεσα στο δημοκράτη και το δημαγωγό.

Επερχόμενες [μετοχή]: Οι ευρωεκλογές αυτές είναι αναμέτρηση με κινδύνους και διακυβεύματα διαφορετικά από τα συνήθη. Δεν θα αναδειχθεί μόνο η πολιτική επιρροή ενός εκάστου σχηματισμού αλλά θα αποδειχθεί και η ορθότητα ή τα λάθη των εκτιμήσεων μας.
Συζήτηση [ουσιαστικό]: Αν πιστεύεις ότι κατέχεις την απόλυτη αλήθεια και είσαι μάλιστα κι ο καλύτερος να τη διαχειριστείς μόνος σου, η συζήτηση περιττεύει. Κι αν είσαι αναγκασμένος να συζητάς, είναι για το θεαθήναι, όχι επειδή επιδιώκεις την ανάλυση, επειδή αναζητάς μια λύση.
Δίκτυο[ουσιαστικό]: «Είμαστε ένα καταπληκτικό εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας χωρίς δίκτυο διανομής». Για το ΚΚΕ εσωτερικού το πρωτοείπε ο Λεωνίδας...
Θεωρία [ουσιαστικό]: η λέξη βρίσκεται στα πολιτικά χείλη για πολύ καιρό, με αφορμή την περίφημη... «θεωρία των δύο άκρων»!
Στο πρώτο άκουσμα της φράσης, φαίνεται ως το βάρος του πολιτικού νοήματος να είναι η λέξη «άκρα».
Κατά τη γνώμη μου η παγίδα κρύβεται στη λέξη Θεωρία, το ατόπημα βρίσκεται στο ότι μια πολιτική άποψη, βολική μάλιστα για εκείνον που την διατύπωσε, βαφτίστηκε θεωρία.
Λάθος [ουσιαστικό]: συνώνυμο του σφάλματος και της αβλεψίας, σπανίζει στον αυτοκριτικό πολιτικό λόγο. Όταν χαρακτηρίζει ένα άλλο ουσιαστικό, λειτουργεί ως επίθετο.
Αφορμή για τις σκέψεις αυτές είναι ένα τιτίβισμα του φίλου Δημήτρη Παπαδημούλη για στην καταψήφιση της Διαύγειας από το ΣΥΡΙΖΑ στο Κοινοβούλιο το 2010.
Ή [σύνδεσμος]: τον χρησιμοποίησε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στο σύνθημα που συμπύκνωσε την παρουσία του στη Θεσσαλονίκη με αφορμή τη ΔΕΘ, "ή εμείς ή αυτοί".
Με το εμείς υποθέτω πως εννοεί τον ΣΥΡΙΖΑ, αγκαλιά με τους ανθρώπους του βαθέως ΠΑΣΟΚ. Υποθέτω, επίσης, ότι οι άλλοι είναι «οι μνημονιακοί», «οι προδότες», «οι γερμανοτσολιάδες», «οι πρόθυμοι», «οι μερκελιστές» εν τέλει. Υποθέτω.
Για το ποιόν του συνδέσμου ή, πάντως, δεν χωρά καμιά αμφιβολία. Είναι διαζευκτικός, διαχωριστικός. Δηλώνει τον αποκλεισμό.
Χρήσιμος [επίθετο]: ο Μπαράκ Ομπάμα χαρακτήρισε χρήσιμο τον Βλαντιμίρ Πούτιν και σημαντικό το ρόλο του. Όχι ως αντιπάλου, αλλά ως συνεργάτη.
Για να αποτραπεί, όπως είπε, με τη συμβολή του Πούτιν, η πολεμική επιδρομή κατά της Συρίας. Απειλή την οποία όμως ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ χρησιμοποίησε. Γιατί μας ενδιαφέρει αυτή η μικρή λεπτομέρεια;

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK