Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ
  • Γραπτές Συνεντεύξεις

Δεν θα μετάσχω σε Συνέδριο αντιπαράθεσης ηττημένων μηχανισμών

Συνέντευξη στο Έθνος της Κυριακής και στον δημοσιογράφο Νίκο Τσίτσα

Μετά  την εκλογική ήττα της ΔHMΑR κ. Λυκούδη η ανάληψη ευθυνών δεν έπρεπε να συνοδευτεί με παραιτήσεις;  Πιστεύετε ότι και ο Φ.Κουβέλης πρέπει να παραιτηθεί τελικά;

Η εκλογική κατάρρευση της ΔΗΜΑΡ ήταν αποτέλεσμα των πολιτικών που διαμόρφωσε και άσκησε όλο το τελευταίο διάστημα. Οι πολίτες που ψήφισαν και στήριξαν το κόμμα μας και το έστειλαν στη Βουλή το 2012 με 19 Βουλευτές, δεν μπορούσαν να βρουν στην πολιτική συμπεριφορά και στις πολιτικές θέσεις της σημερινής ΔΗΜΑΡ το κόμμα που εμπιστεύτηκαν.

Έχω ξαναπεί πως δεν  εγκατέλειψε ο κόσμος της την ΔΗΜΑΡ η ΔΗΜΑΡ εγκατέλειψε τον κόσμο της. Τις απόψεις μου για τις καθοριστικές επιλογές που οδήγησαν στην περιθωριοποίηση μας, τις έχω διατυπώσει, τις γνωρίζετε. Δεν χρειάζεται επανάληψη.

Βεβαίως η ηγεσία που χειρίστηκε αυτές τις πολιτικές έχει ευθύνη και όφειλε να την αναλάβει.

Υποστήριξα όμως  αμέσως από το βράδυ των εκλογών, ότι δεν συμφωνώ με παραιτήσεις ηγετικών στελεχών γιατί δεν πιστεύω στις πολιτικές ανθρωποφαγίες  και  γιατί τα στελέχη είναι πολύτιμα ακόμα και με τα λάθη τους.

Φαίνεται ότι δεν έπεισα κάποιους από τους συντρόφους της ηγετικής ομάδας οι οποίοι κατέθεσαν τις παραιτήσεις τους και βεβαίως επέμειναν σ’αυτές. Επίσης πίστευα ότι ο Πρόεδρος δεν έπρεπε να προχωρήσει σε κατάθεση παραίτησης.

Θα προτείνατε σ’αυτή τη φάση επιστροφή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση;

Όχι. Με δεδομένες τις σημερινές συνθήκες δεν μπορώ να δω σε τι θα βοηθούσε μια τέτοια επιστροφή. Σε τι θα βοηθούσε τον τόπο εννοώ. Άλλωστε στοιχειώδης πολιτική σοβαρότητα απαγορεύει το μπες-βγες-μπες.

Η ΔΗΜΑΡ αποφάσισε διεξαγωγή Συνεδρίου στις 10 Σεπτεμβρίου. Η μεταρρυθμιστική πλευρά που εκπροσωπείτε διαφώνησε. Γιατί;

Η εκλογική συντριβή έπρεπε να αντιμετωπιστεί με ευθύνη, ειλικρίνεια, περισυλλογή και κυρίως γενναιότητα. Η δική μας η πλευρά στο κόμμα και εγώ προσωπικά αισθανθήκαμε την μεγάλη ήττα, ως συντριβή όλων μας.

Ούτε μια στιγμή δεν σκεφτήκαμε να επικαλεσθούμε ότι είχαμε προειδοποιήσει έγκαιρα για τα αδιέξοδα της πολιτικής μας, ότι αγνοηθήκαμε, ότι συκοφαντηθήκαμε, ότι τεθήκαμε με απαράδεκτες πρακτικές εκτός του κορμού του κόμματος στο προηγούμενο Συνέδριο.

Αντιθέτως επιδείξαμε απ’την πρώτη βραδιά των αποτελεσμάτων, το ξαναλέω, στάση συντροφικότητας, αλληλεγγύης και ευθύνης.

Η απάντηση δυστυχώς από  τους κατεξοχήν υπευθύνους για τις  πολιτικές της ήττας ήταν η μικρονοϊκή αναζήτηση «εσωτερικού εχθρού» (η γνωστή μιζέρια της Αριστεράς) και η πρόταση όχι για ανοιχτόκαρδο διάλογο με επιδίωξη  να ξανασταθούμε όρθιοι, αλλά για συνέδριο συσχετισμών και αναμετρήσεων και μάλιστα μέσα στο κατακαλόκαιρο με ότι αυτό σημαίνει…

Δεν θα το πίστευε κανείς μετά την τραγωδία του 1,2%, και όμως αυτό προτάθηκε. Δεν συμφώνησα. Δεν θέλω να συμπράξω σε ένα ακόμα χτύπημα στο ηττημένο και πληγωμένο κόμμα μας, που χρειαζόταν αυτήν την ώρα κουράγιο και όχι γελοίες αναμετρήσεις ομάδων. Δεν θα μετάσχω σε Συνέδριο αντιπαράθεσης ηττημένων μηχανισμών.

Ποια είναι η πρότασή σας για να βγει η ΔΗΜΑΡ από τα αδιέξοδα; Πως θα επαναφέρει τον κόσμο γύρω της;

Να βγει αμέσως από τον μικρόκοσμό της, που έγινε μετά την ήττα ακόμα πιο μικρός. Να επιστρέψει στους λόγους που την γέννησαν και που γέννησαν μαζί μεγάλες ελπίδες για μία σύγχρονη Αριστερά της Ευθύνης.

Να κάνει αυτό που δεν έκανε φοβισμένη και άτολμη και που της στοίχισε πάρα πολύ: Να λειτουργήσει με το όπλο που έχει ακόμα, παρά την ήττα της, δηλαδή την πολιτική της ηθική ως καταλύτης για την συγκρότηση της μεγάλης Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Παράταξης. Το θέλει ο δημοκρατικός κόσμος, το έχει ανάγκη ο τόπος.

Η στροφή στον ΣΥΡΙΖΑ που θεωρείται ότι είναι η νέα γραμμή της ηγεσίας της ΔΗΜΑΡ για «μπλοκ προοδευτικής εξουσίας με αριστερό πρόσημο» μπορεί να συγκινήσει τον κόσμο που απομακρύνθηκε από το κόμμα σας;

Θα αστειεύεστε. Η ΔΗΜΑΡ ως συμπληρωματικός εταίρος στον ΣΥΡΙΖΑ απωθεί τον δικό μας κόσμο. Όχι γιατί η πολιτική μας σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικά μιαρή. Όχι βεβαίως. Σεβόμαστε και τον ΣΥΡΙΖΑ και τους πρώην συντρόφους μας. Αλλά η ΔΗΜΑΡ πρέπει να έχει ως πολιτική φιλοδοξία να πρωτοστατήσει (όσο μπορεί βέβαια τώρα) στην συγκρότηση μίας ευρείας κεντροαριστεράς που θα έχει αυτή έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις και όχι το ανάποδο. Οι Δημαρίτες έτσι νομίζω σκέφτονται. Αν η ΔΗΜΑΡ δηλώνει «ψηφίστε με για να είμαι η δύναμη που θα συμπληρώσει τον ΣΥΡΙΖΑ αν έρθει πρώτος», αυτός που θα πειστεί από αυτήν την πρόταση καταρχήν θα σκεφτεί ότι πρέπει να βγάλει πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ και μετά να δει ποιος θα τον συμπληρώσει. Αντιλαμβάνεστε αυτό σε ποια κάλπη οδηγεί. Θέλει πολύ μυαλό;

Η σημερινή Βουλή μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας; Θα υποστηρίζατε τον Φ.Κουβέλη για την θέση αυτή;

Προφανώς μπορεί. Έχω πάντα την γνώμη ότι η εκλογή του κορυφαίου θεσμικού παράγοντα της χώρας πρέπει να προκύπτει μέσα από ευρείες συναινέσεις και να μην εμπλέκεται σε τρέχουσες πολιτικές αντιπαραθέσεις και σκοπιμότητες. Δυστυχώς όμως η πολιτική ζωή στον τόπο μας κινείται με άλλες λογικές. Βεβαίως θα υποστήριζα τον Φ.Κουβέλη ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας.


Ενδιαφέροντα άρθρα

23.05.2023

Μετά τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, τι; του Γ. Βούλγαρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
22.05.2023

Το τέλος του καιροσκοπικού ριζοσπαστισμού, του Β. Βαμβακά

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
31.05.2022

Μεταπολιτική, μεταδημοκρατία, μετακόμματα, του Γ. Σιακαντάρη

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK