Συνέντευξη στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και στον δημοσιογράφο Φ. Δεριαδέ.

Κύριε Λυκούδη αύριο 20 Φεβρουαρίου συνεδριάζει το Eurogroup. Τι προβλέπετε; Αν δεν υπάρξει λύση να πάμε σε εκλογές ή να δεχτούμε από τώρα περικοπές στο αφορολόγητο στις συντάξεις και στα εργασιακά;

Ο κ. Ντάισλεμπλουμ, πρόεδρος του Eurogroup, δεν προβλέπει συμφωνία αύριο. Ωστόσο, δεν αποκλείεται να υπάρξει κάποια κοινή βάση σχετικά με τις «παραμέτρους» μιας Συμφωνίας στο προσεχές μέλλον. Έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος. Ελπίζω να μην βρισκόμαστε ενώπιων νέων «ιουλιανών», τύπου 2015.

Οι κυβερνήσεις δεν προσφεύγουν σε πρόωρες εκλογές όταν είναι πασιφανές ότι θα τις χάσουν πανηγυρικά, εκτός κι αν καταρρεύσουν.

Δεν έχω ίχνος κατανόησης για τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση των Συριζανέλ. Ένα χρόνο και πλέον περί άλλων τυρβάζει. Δεν κλείνει τη δεύτερη αξιολόγηση του Τρίτου Μνημονίου που η ίδια έχει υπογράψει. Ας πορευθούν όπως νομίζουν.

Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν ένα μεγάλο και άνετο προβάδισμα της ΝΔ. Θα επιβεβαιωθεί αν γίνουν εκλογές ή θα υπάρξει πόλωση και μάχη μέχρι την κάλπη; Πόσα κόμματα βλέπετε στην νέα στην Βουλή;

Οι δημοσκοπήσεις απεικονίζουν τις τάσεις του εκλογικού σώματος σε μια δεδομένη στιγμή. Κοινότοπο, αλλά αληθές. Η πόλωση είναι επίσης γεγονός. Το δικομματικό σκηνικό μιας άγριας εκλογικής αναμέτρησης τύπου «ή εμείς ή αυτοί» στήνεται έντεχνα εκατέρωθεν. Όμως, πολλά θα εξαρτηθούν από το χρόνο και τις συνθήκες των εκλογών. Γι αυτό ασφαλείς προβλέψεις είναι αδύνατο να γίνουν.

Πολλές φορές, επιθυμητές προβολές για το αποτέλεσμα της κάλπης δεν διαφέρουν από την μακρόχρονη πρόγνωση καιρού.

Το ίδιο ισχύει και για τα κόμματα τα οποία αναμένεται να εκπροσωπηθούν στη Βουλή. Ενδέχεται να μην είναι τόσα όσα δείχνουν οι σημερινές δημοσκοπήσεις.

Στην Κεντροαριστερά η κινητικότητα παραμένει και βλέπουμε ότι πιθανά οι εξελίξεις να οδηγήσουν σε δυο σχήματα: την ΔΗΣΥ και το νέο κόμμα που κυοφορείται από το Ποτάμι και την "Ώρα Αποφάσεων". Γιατί η ενιαία κεντροαριστερά είναι ακατόρθωτη. Τι φταίει;

Κινητικότητα, πράγματι, υπάρχει. Το ΠΟΤΑΜΙ ανακοίνωσε πρόσφατα την πολιτική συνεργασία του με την «Ώρα Αποφάσεων». Δεν γνωρίζω τι μορφή μπορεί να πάρει τελικά η συνεργασία αυτή. Κάθε άλλο παρά αντίθετος είμαι απέναντι σε τέτοιες προσπάθειες, υπό τον όρο ότι δεν αντιστρατεύονται τον τελικό σκοπό της ενότητας του συνόλου των δυνάμεων.

Η ενιαία πολιτική έκφραση της Κεντροαριστεράς δεν είναι ακατόρθωτη εάν υπάρχει η πολιτική βούληση και γίνουν οι αναγκαίες προσωπικές και συλλογικές υπερβάσεις. Η αδικαιολόγητη εμμονή στα πολιτικά φέουδα ορθώνει εμπόδια.

Ωστόσο, η ίδια η πολιτική πραγματικότητα μπορεί τελικά να επιβάλλει τις λύσεις που απαιτούνται. Γι αυτό και επιμένω.

Υπό τις σημερινές συνθήκες ένας ενιαίος και ισχυρός πολιτικός φορέας της Κεντροαριστεράς θα μπορούσε να στοχεύσει πολύ ψηλά με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας.

Το Ποτάμι ετοιμάζεται να πανηγυρίσει τα 3 χρόνια από την ίδρυσή του. Όμως με δεδομένα τα πολιτικά και οργανωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, με κορυφαίο την απώλεια βουλευτών και στελεχών, μπορεί να συνεχίσει μόνο του, και πως;

Το ΠΟΤΑΜΙ κάνει τις δικές του πολιτικές επιλογές. Εγώ, ως συνεργαζόμενος, έχω επανειλημμένα εκφράσει τις απόψεις μου, αρκετά έγκαιρα θα έλεγα και με μεγάλη συνέπεια και επιμονή, τόσο στην Κ.Ο. του Κινήματος όσο και δημόσια.

Πιστεύω ότι τα περιθώρια για να διαδραματίσει σοβαρό ρόλο στο μεσαίο χώρο δεν έχουν ακόμα εξαντληθεί.

Θα ήταν τεράστια απώλεια να πάει χαμένη η προσφορά του Κινήματος στην κοινωνία, τους πολίτες και το πολιτικό σύστημα.

Ωστόσο, τα προβλήματα πολιτικής ταυτότητας και στρατηγικού πολιτικού προσανατολισμού που αντιμετωπίζει εξακολουθούν να το δυσκολεύουν. Χρειάζονται επίμονη και συνεχή προσπάθεια τώρα πια για να ξεπεραστούν, γιατί πιέζει αφόρητα η πραγματικότητα και ο πολιτικός χρόνος.

Αν τελικά το Ποτάμι αποφασίσει να συγκροτήσει το νέο φορέα με την "Ώρα Αποφάσεων" εσείς και οι "Μεταρρυθμιστές της Αριστεράς" τι θα πράξετε; Θα παίξει ρόλο η στρατηγική γύρω από τις συνεργασίες;

Η δική μας στρατηγική των «ΜΕΤΑρρυθμιστών της Αριστεράς» είναι σαφής, σταθερή και αμετακίνητη από την πρώτη στιγμή. Προσπαθούμε να δράσουμε ως καταλύτης για τη δημιουργία μιας μεγάλης και Ενιαίας Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης, της Κεντροαριστεράς που να καλύπτει όλους. Είναι εμφανές ότι η κοινωνία και το πολιτικό σύστημα έχουν άμεση ανάγκη από έναν τέτοιο ισχυρό Φορέα για λόγους ισορροπίας, καλής και προοδευτικής διακυβέρνησης, Ελπίδας και Προοπτικής για τη χώρα.

Γι' αυτό δεν εγκαταλείπω την προσπάθεια. Επιμένω και θα επιμείνω για την ενότητα των διάσπαρτων δυνάμεων της Κεντροαριστεράς.

Ο ενωτικός αυτός προσανατολισμός μας - και δεν είμαστε μόνοι σε αυτή τη προσπάθεια-απαντά νομίζω και στο ερώτημά σας.

Η πρόταση του Ν. Φίλη για άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ προς την κεντροαριστερά είναι προσωπική πρόταση ή εκφράζει μία τάση ή και έμμεσα την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ; Πρέπει να αξιοποιηθεί ή να απορριφθεί διότι το προοδευτικό μεταρρυθμιστικό μέτωπο είναι προς τον Κ. Μητσοτάκη;

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω την απήχηση των απόψεων του κ. Φίλη εντός του κόμματός του. Εγώ έκρινα θετικά πολιτικά τις απόψεις του, οι οποίες διαλύουν εις τα εξ ων συνετέθη ολόκληρο το αντιπολιτευτικό και κυβερνητικό μυθολογικό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ.

Επιτρέψτε μου να τονίσω εμφατικά ότι προ πολλού, από την προεκλογική μάλιστα περίοδο τον Σεπτέμβριο του 2015, έχω εκτιμήσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, αργά ή γρήγορα, θα αναζητούσε «σωσίβιο σωτηρίας» στο μεσαίο χώρο, εφόσον προς τα «αριστερά» του οι πόρτες είναι ερμητικά κλειστές. Ο «πραγματικός ΣΥΡΙΖΑ» εγκαλεί τώρα τον κυβερνητικό για (αυτ)απάτη. Επίδικο νομίζω αντικείμενο η παραμονή στην εξουσία.

Έχω επίσης διατυπώσει την άποψη, γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα, ότι η ηγετική ομάδα, τα σημαντικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν το πολιτικό, ιδεολογικό και αξιακό υπόβαθρο και εξοπλισμό για μετεξέλιξή του σε κάποιας μορφής σύγχρονο ευρωπαϊκό κεντροαριστερό πολιτικό σχηματισμό.

Εξ ου και η πολιτική και ιδεολογική όσμωση με ένα δεξιό λαϊκιστικό κόμμα. Ταιριάζουν. Κι έτσι πορεύονται.

Γι αυτό εξακολουθώ να υποστηρίζω επίμονα ότι η συγκρότηση ισχυρού και ενιαίου πολιτικού φορέα της Κεντροαριστεράς περνάει μέσα από την πολιτική και ιδεολογική συντριβή του εθνικολαϊκισμού, αριστερού και δεξιού. Αυτή τη μεγάλη παράταξη την έχει απολύτως ανάγκη η χώρα.