Άκουε πολλά, λάλει καίρια.

ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ

Η Χαμένη Άνοιξη

Η «Χαμένη Άνοιξη» είναι το τελευταίο έργο του Στρατή Τσίρκα. Εκτυλίσσεται στην δεκαετία του ΄60. Στα χρόνια της νιότης μου δηλαδή.

Το 1995 η ΕΡΤ μετέφερε στη μικρή οθόνη το βιβλίο σε 17 επεισόδια, σε σενάριο του Μάριου Ποντίκα και σκηνοθεσία του Χριστόφορου Χριστοφή. Δυστυχώς, δεν το είχα παρακολουθήσει, όταν προβλήθηκε.

Χθες ένας σύντροφος και φίλος απ΄ την Κρήτη, ο Αντώνης Χ., μού έστειλε ένα απόσπασμα από το 17ο και τελευταίο επεισόδιο της σειράς. Με το ερώτημα αν αναγνωρίζω κάποιον, αφού δω προσεκτικά το απόσπασμα, κυρίως ανάμεσα στο 2.30 και 2.40 λεπτό.

Φίλε και σύντροφε, σ΄ ευχαριστώ, σ΄ευχαριστούμε! Κι ο σημερινός Σπύρος κι ο δεκαοχτάχρονος.

Και σου αντιγυρίζω το ερώτημα. Στην κηδεία του Σωτήρη Πέτρουλα πήγα με μια καλή φίλη και συντρόφισσα. Περπατά πλάι μου. Ποια είναι;




Κι ένα απόσπασμα από το βιβλίο

[...] ...με ξύπνησε το κουδούνι της πόρτας.

Άνοιξα, ήταν η Ματθίλδη ναι, όμως αγνώριστη. Κάτασπρη σαν πανί, αχτένιστη, με ασάλευτα μάτια έκανε μερικά βήματα, στάθηκε και είπε δισταχτικά: "Σκότωσαν το Σωτήρη". Την πήρα στην αγκαλιά μου, την κάθισα στο κρεβάτι. Έφερα βρεγμένη πετσέτα και της σκούπισα το πρόσωπο από τις καπνιές και τον ιδρώτα, της έστρωσα τα μαλλιά, της έδωσα να πιει νερό.

"Ποιο Σωτήρη;" ρώτησα. "Τον Πέτρουλα. Πάει το παλικάρι, το φάγανε οι δήμιοι." Μια συμμαθήτρια της Χρύσας λέει πως άκουσε τον αξιωματικό, πάνω στο θωρακισμένο, να διατάζει τον πυροβολητή που σκόπευε με το κανονάκι των δακρυγόνων: "Κατέβασέ μου αυτόν τον ψηλό με το πράσινο". Ο Σωτήρης είχε σκαρφαλώσει στο σηματοδότη της διασταύρωσης Σταδίου και Λαδά κι απ' εκεί πάνω φώναζε συνθήματα. Τώρα πάει»

Αυτή η σελίδα χρησιμοποιεί cookies για να διαχειριστεί τα στοιχεία χρήσης, στατιστικά πλοήγησης και άλλες λειτουργίες. Επισκεπτόμενοι τη σελίδα μας συμφωνείτε οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε cookies.

OK